Bediüzzaman Eskişehir Hapishanesinde İken Ak Cami’de Görülmesi (Şiir)

Bir Cuma günü Eskişehir hapishanesinde

Müdürle kâtip beraber otururlar idarede

 

Üstad seslenir “Müdür Bey, müdür Bey” diye

“Bu gün mutlaka bulunmam lazım der, Ak Cami’de”

 

Müdür, “peki efendi hazretleri” diyerek cevap verir

Makam odasına çekilirken kendi kendine söylenir

 

“Unuttu Hoca Efendi kendisinin mahkûm olduğunu”

“Herhalde bilemiyor hapishanede bulunduğunu”

 

Aradan bir az zaman geçer öğle vakti girer

Müdür bey, “Bediüzzaman’ın gönlünü alayım der”

 

Camiye gidemeyeceğini izah etmek düşüncesiyle

Gelir, Üstad Said Nursi’nin koğuşunun önüne

 

Üstadın Koğuş penceresinden bakar içeriye

Bediüzzaman yok yerinde, kalır hayrette

 

Heyecanla hemen jandarmaya sordu

“İçeride idi, hem kapı kilitli cevabını aldı”

 

Korku telaş içinde gecikmeden camiye koşar

Tüm dikkatini vererek cemaate bir anda bakar

 

Bediüzzaman, ileride sağ tarafta birinci safta

Huzur ve huşu içinde namaz kılmakta

 

Üstad namaz sonunda görünmez camide

Müdür bey hapishaneye döner alelacele

 

Koğuşa bakar, üstad Allah-ü Ekber diye secdede

Akıl sır erdiremez bu olaya, kalır hayret içinde

 

Bekir Özcan

www.NurNet.org