Ben Ayasofyayım!
Ben Ayasofyayım
Karşımda turistik bir mabed
Fiillerim mavi bir cami.
Gösterişe ve ritüele dönmüş
Tüm ibadetlerim.
Suç ve suçlu bende.
Cehalet mührü vurdu üstüme,
Gayret, ders ve saflık katilleri.
İlim aktı gitti batı sahillerine
Ben bir müzeyim.
Minarelerim dimdik
Ama iki kelime çıkmaz ağzımdan
Karşımda halısı güzel bir zengin
Ben ise abdest kiriyle gezilen
Bir dilenciyim
İmarım kadim
Tabibim İstanbul
Ben ezanla iyileşmiştim
Ama sesi güzel müezzin ile değil
Kuran’ın kölesiyim.
Yedi, yetmiş
Yedi yüz değil
Ben bin dört yüzlük bir şiirim
Ama şair de kalmadı, bensiz
Fatih’in virgülüyüm.
Ben Ayasofyayım
Kitapların yolculuğu bitmişti
Ama nasipsiz bir el bana ilişti
Eski kitaplar tekrar raflarda
Bin sene gerideyim.
Fatih, nerdesin?
Açtığın kapılar hala kilitli.
Açılmaya da korkuyorum aslında
Yedi uyuyan mağarada gibi
Halen ülkemde esirim.
Ben Nebi’nin kelimelerinden
Doğdum, büyüdüm
Gaflet günahıma yenildim
Tövbe ediyorum Allahım!
Aç beni ve yeni müjdelerini.
Ben Ayasofyayım.
Fatih’in virgülü,
Mehdi’nin minberi,
Nebi’nin müjdesi,
Rabbimin terbiyesiyim.
M. Fatih Özbilen
Yazarlarımız
