Bu Ateşi Söndürün Ey Kürt Kardeşler!

Asırlarca Türklerle kardeştiniz ey Kürtler!

Nereden çıktı, aranızı açan hainler,

 

Bu İnsan, dininden çıkınca çok kaba söyler,

Öz kardeşine bile, benim  düşmanımsın der.

 

Kürt asıllı olduğu söylenen PKK örgütü,  kimlerin malı,

Hangi fitenu fesatlı olanların dalı.

 

Acep Türklerle, dini kardeşliğiniz yok mu?

Kur’anı Kerimin emirine uymak,  zor mu?

 

Birçok anneyi, evlatsız bırakabildiniz,

Size yakışmayan, bu işi yapabildiniz.

 

Size arka çıkan müthiş hainler, def oldu,

Hükümeti karşıya aldınız, nasıl oldu.

 

Sizler aman kanmayın, dış düşmanlara sakın,

Gafleti itin, dedenizin yoluna bakın,

 

Her zaman, onların yolu Allah rıza siydi,

Müslüman Türkler, onların öz kardeşleriydi.

 

Hep beraber, ırzu namus için savaştılar,

Ayni safta, din düşmanlara kurşun attılar.

 

Acı ve mutlukları, beraber paylaştılar,

Dedeler hep beraber güldüler, ağladılar.

 

Biri diğerine, kalpa sağlam sarıldılar,

Bir vatanda, bir bayrak altına yaşadılar.

 

Din kardeşine, insan düşman olabilir mi?

Sebep yokken, kardeşe kurşun sıkabilir mi?

Yapma etme kardeş, ahretin cehennem olur,

O sebepten, dünyanda da çok belalar bulur.

 

Kürt asıllı, Üstad Bediüzzamana uyun,

Herkes gibi, sizde Risale-i Nur okuyun.

 

Böylece iki hayatın, derdinden kurtulun,

Böylece düşmanı değil, dostları doyurun.

 

Tekrar ediyorum, barışın yolunu tutun,

Aradaki dargınlıkları, hemen unutun.

 

Rabbim bu kardeşleri, kötü fikirden kurtar,

Yoksa bu yolda, çok kimse olacak taru mar.

 

Abdülkadir Haktanır