Ey güllerin Efendisi, Ve ey başımdaki tacım, Sana bakmaya yüzüm yok,Fakat sana çok muhtacım.
Günah bataklığındayız, Dünyamız çekilmez oldu, Bu günah bataklıkları, Başımıza bela oldu.

Erek Dağı eteğinde hayatını sürdürür, Orada bir mağarada her kesten uzak durur.
Şeyh Said hadisesiyle hiçbir ilgisi yoktu, Ancak O’na iftiralar atan insanlar çoktu.
Hatta olay öncesinde O’na haber verdiler, Destek vermeleri için yardım da istediler.

Akşamdan batan güneş ha doğdu ha doğacak, Zifiri karanlığı sonsuz nura boğacak.
Güneş her defasında batıyor doğmak için, Zalimlerin şerrini, zulmünü boğmak için.

Ey nefsim! Vasıl olduğun nimetlerin şükrünü hatırlaman için ibretlik bir hatıra…

İstanbul’dan Ankara’ya Üstad davet edilir, Davetleri kabul eder ve Ankara’ya gelir.
Yeni Millet Meclisinde bir tören düzenlenir, “HOŞAMEDİ” merasimi ile de karşılanır.