Hey gidi zamanlar! Kur’an’ ı yazmak suçtu. Sözler uçtu, hikmet uçtu, mânâlar uçtu.
İlmimizi yaktılar! Bu nasıl hazm olur! Üç buçuk kelimeyle, bu kadar nazm olur.

Şehrin öte yakasından gelen adam, Geldi çoktan.
Dudağında göklü sözlerin iksiriyle… Yanında muhabbet kahramanlarının alın teriyle…

.. Vâveylâ ediyor masada alarm-u zil, Lâkin ne fayda! Kıpırdamıyor ki rezil!
Kalkmayacaktın, neden kurdun ki saati, İhmal edecektin ibadet ü taati ! ..

Rabbim! O sakinler heder olmasın diye, Rahmetini gönder Rumeli Bostanına,
Şimşekvâri Nur’ların yayılması için, El açıp ben kalbimle duacıyım sana.