Diyarbakır’a Özlem (Şiir)

diyarbakir.a.ozlemEy Peygamberler Şehri, ey güzel memleketim

Varlığına doymadım yokluğuna hasretim

 

Bağrında Peygamberler, Sahabeler yatıyor

Senden uzak kalışım derdime dert katıyor

 

Nerede eski günler eski zamanlar nerde

Yaşadığım yılları bulamadım bir yerde

 

Aradım bulamadım eski Diyarbekir’i

Tamamıyla değişmiş gittiğim günden beri

 

Kırklar Dağı’na çıktım seyrettim bahçeleri

Hevsel’in eseri yok kurumuş Dicle Nehri

 

Nerede o bostanlar o karpuzlarım nerde

Karahübür artık yok düşürdü beni derde

 

On Gözlü Köprüsü’nden Gazi Köşkü’ne vardım

Mardin Kapısı’ndaki surları seyre daldım

 

Hayalettim, düşündüm orda eski günleri

Yaşadığım geçmişi, geçirdiğim dünleri

 

Şehir olmuş harabe eskilerden eser yok

Simalar hep yabancı tanıdığım beşer yok

 

Leylekler bile küsmüş göçen geri gelmiyor

Hazreti Süleyman’da dua kabul olmuyor

 

Hani eski faytonlar ve “yağlı kırbaç” sesi

Kulaklarımda hala Celal’in Güzelses’i

 

Dicle Nehri kirlenmiş suyu temiz akmıyor

Beşkardeşler küskündür Ben-u Sen’e bakmıyor

 

Dört Ayaklıya çıktım yâd ettim o günleri

Unutmak mümkün değil eski Diyarbekir’i

 

Balıkçılar Başından çıktım Dağ Kapısına

Muhteşem surları var hayranım yapısına

 

Çardaklı Hamamı’nda yıkanmak hayal oldu

Küççeleri gezerken gözlerim yaşla doldu

 

Nerede Bağ Evleri nerede eski Bağlar

Acılar tazelenir hasret yüreğim dağlar

 

Meftune’nin tadı yok, içli köfte kalmadı

Urfakapı’da gezdim kimse eve almadı

 

Hasretinden eridi, bitti Ahmet Tanyeri

Özledim, unutamam eski Diyarbekir’i

 

Ahmet TANYERİ (Afyon-l998)

www.NurNet.org

Sende yorum yazabilirsin

%d blogcu bunu beğendi: