Ebedi Hayata Namzet Olan! (Şiir)

Ey insan! Uyan ve, kurtul koyu gafletten,

Kurtar  kendini, günahlarla bitirmekten,

Çünkü kurtuluş çaresi yoktur, ölmekten,

Hazırlıklı ol ve kurtul, kekelemekten.

 

Sakın aldanma sokaktaki, gafillere,

Yaşadığı güne kendini vermişlere,

Onlar koşarlar geçici gümbürtülere

Sonsuz hayatı  önünde, görmeyenlere.

 

Bu son devir çoğunu, onlar gibi yapmış,

Nefisleri ahreti, arkaya attırmış,

Şeytanları, onları günaha batırmış,

Daha burda iken, cehennemde yaktırmış.

 

Gel kardeşim! Hesap günümüz önümüzde,

Kurtuluş belli olur o son günümüzde,

Buradan, orası olmalı gözümüzde,

Kâr la zarar, ikisi bizim elimizde.

 

Bizi köstekleyen engelleri aşalım,

Hedefe koşarken, seller gibi coşalım,

Allaha giden yolu, arayıp bulalım,

Bu gaye için derdimizi, paylaşalım.

 

Burada olmamızın gayesi, orası,

Orayı kazanmak için, yarar burası,

Sevaba koşmaz mı buranın akıllısı,

Orda eli boş kalır, akıl fukarası.

 

Burada her şey , senin için yaratıldı,

Şerefli mahluk dünyada, benzersiz kaldı,

Hak etmeden, Allah ona verdi, çalmadı,

Rabbine koşarken, pak mü’min oldu adı.

 

Sen oradaki mutluluğu, didin kazan,

Ahrette yok, ne namaz kılmak, ne ramazan,

Cennette daim zevku sefa, değil bâzan,

Orda günahkârı bekliyor, büyük hazan.

 

Şehit oğlu! Seni bekliyor süslü cennet,

Onu kazanmak için, burada gayret et,

Yolundaki engellerin tümünü  defet,

Böylece oradaki rahatlığı hakket.

 

Hakkedersen, zevku sefaya kavuşursun,

Dertsiz mutlu bir hayata, mazhar olursun,

Burada Rabbin için, belki yorulmuşsun,

Ama, orada Allahına kavuşursun.

 

Abdülkadir HAKTANIR

www.NurNet.org

Sende yorum yazabilirsin

%d blogcu bunu beğendi: