Habibullaha Dökülen Muhabbet Sızıntıları

Ne çok parlar gözümde,  makamın Ya Resȗlallah,

Doldurdu bütün ȃfȃki, celalın Ya Resȗlallah.

 

Evet on dört asır evvel, ayın ondördü didarın,

Doğup nurlattı dünyayı  cemalin Ya Resȗlallah.

 

Ne halkın evliyasında, ne Hakkın Enbiyasında,

Bulunmaz böyle müstesna, fazilet Ya Resȗlallah.

 

Ne lazımsa buyurdun, kalplere hakkı duyurdun Sen,

Cihani nurlattı Senin her makalın, Ya Resȗlallah.

 

Seninle doğdu irfanu fazilet,  Mekke de önce,

Yayıldı sonra dünyaya, kêmalın  Ya Resȗlallah.

 

Sen öksüz bir çekirdektin, yetiştin nahoş şartlala,

Fakat beşkıt’ayı tutdu, zılalın Ya Resȗlallah.

 

Seni bir lem’acık sandı, doğarken seyreden gözler,

Fakat Bedr oldu Şems oldu, hilalin Ya Resȗlallah.

 

Dünyada fen ilerledikçe, parlıyor i’cazı Kur’anın,

Ne batmaz bir güneşsin, yok zevalin ya Resȗlallah.

 

Ebubekrinle, Farukunla başlar, sonra Mehdide,

O Mübarekler ile da’van yükseldi Ya Resȗlallah.

 

Senin şer’ın, evet ta haşredek te’min edilmiştir,

Engelleri bertaraf eder, hak davan Ya Resȗlallah,

 

Nankör beşer, nasıl ihmal eder tarihini bilmem,

Bir düstüru hak oldu, her şanlı halin Ya Resȗlallah.

 

Senin Mekkên öğretti hakkı, Şam ile bir çok ülkeye,

Bütün dünyayı tenvir etti, Senin dinin Ya Resȗlallah

 

Ümmetin Yesribi Medine yaptı, cihana feyizyab oldu,

Çok mükemmel kuşattı arzu afaki, Cemalin Ya Resȗlallah.

 

Güneşler parlıyor senle, Ay ışık alır Cemalinden,

Baharın fecrinden üstündür, Senin gecen Ya Resȗlallah.

 

Şu yıldızlar Nurundan alınıp, parlayan eserlerdir,

Ne hükmü var bu tatsız, dedi kodunun Ya Resȗlallah.

 

Sen bilirsin ben biçareyi, ne kadar çok günahkȃrım,

Afv olmaya sebep Sensin, her vebalin Ya Resȗlallah.

 

Evet bir biçareyim amma, asla çekȋlmem babu lutfundan,

İsyanımın affı için, şefaatından ümit varım Ya Resülallah,

 

Biz beşeriz aldanırız nefis ve şeytanın mel’un hilelerden,

Hiç şüphesiz derde dermana, sebepsin Ya Resȗlallah.

 

Kara kalbim Yeşil Kubbende bir baykuş gibi ağlar,

Şefaattır Senin bütün tavru halin, Ya Resȗlallah,

 

Seherlerde Seni gördüm sadȃlarda Seni duydum,

Bu fakir şefaatından, asla ümit kesmem Ya Resȗlallah.

 

Bundan Sen haberdarsın, Mevlam gönderdi Nurları bize,

Bu fesadı ümmet zamanında, nurlattı bizi Ya Resȗlallah,

 

Rabbın lutfuyla, Şefaatın sebeptir Nurlandık bizler,

Risale-i Nular olmasaydı biz helȃk olurduk Ya Resȗlallah.

 

Abdülkadir HAKTANIR

Sende yorum yazabilirsin

%d blogcu bunu beğendi: