Bir Hacı Kardeşten nakil:
Kâbe’yi tavaf ederken bir adam gördüm. Adam adım atmak üzere her ayağını kaldırışında ve indirişinde Peygamberimize birer kere sâlat-ü selåm getiriyor”Allahümme Salli Alâ Seyyidina Muhammed”diyordu. Adama yanaştım ve kendisine Behey adam, tesbihi ve tehlîli birakmış, sadece Peygamberimize salát ve selam getiriyorsun.Tavaf esnasında okuman gereken dualar var okumuyorsun. Bu konuda bir bildiğin mi var? diye sordum. Adam bana Allah iyliğini versin, kimsin sen?, dedi. Kendisine Süfyan-ı Sevrî olduğumu söyledim. Eğer zamanının seçkin bir siması olmasaydın, sana sırrımı anlatmazdım diyerek başından geçen olayı anlattı:

Babamla birlikte hacca geliyorduk. Yolda bir konaklama yerinde babam hastalandı. Ben de onu tedâvi etmeye koyuldum. Fakat bir gece başucunda beklerken babam vefat etti. Bu arada öldükten sonra yüzünün kapkara olduğunu görünce korktum ve gömleği ile yü zünü örtüverdim. Bütün bunlar olurken bir ara gözlerim ağırlaştı, arkasından uykuya daldım ve şöyle bir rüya gördüm.
Bir adam bize doğru geliyordu. O güne kadar onun kadar güzel yüzlüsünü, temiz kılıklısını ve hoş kokulusunu hiç görmemiştim. Yavaş adımlarla babama yaklaştı, yüzüne örttüğüm gömleği kaldırdıktan sonra elini babamın yüzü üzerinde gezdirdi. Bir de baktım, babamın yüzü ay gibi ağarıverdi. Adam da geri dönmüş gidiyordu.

Ben arkasından koşarak eteğine yapıştım ve Ey Allah’ın kulu. Sen kimsin ki, bu gurbet diyarında Allah tarafından babama gönderildin?- diye sordum. Bana şu cevabı verdi: Beni tanımıyor musun? Ben Kur’ân’ın sahibi Abdullah oglu Muhammed’im “Allahümme Salli Alâ Seyyidinâ Muhammed” Babana gelince gerçi günahkar bir kimse idi ama bana sık sık salât-ü selåm getirirdi. Bu gördügün musibet başına gelince beni imdâda çağırdı. Allah benim bedenimi çürütmeyi toprağa haram kılmıştır, kim bana salavât getirirse Allah benim ruhumu bedenime iâde eder, ben de bana salat-ü selàm getirenlerin imdâdına hemen koşarım..

Sonra uyanınca babamın yüzünün bembeyaz olduğunu gördüm.Allahümme Salli Ala Seyyidinâ Muhammed” dedim.O gün bu gündür hep derim”  Kardeşlerim! Allah ondan razı olsun. Süfyan-ı Sevrînin hâtırasından biraz hikmetli dersler çıkaralım inşaallah. Bizler de ne kadar günaha dalarsak dalalım Allah’ın rahmetinden ümidimizi kesmeyelim. Bu günahtan Allah beni asla affetmez diyerek hiçlik girdaplarına kendimizi atmayalım.Bizim günahımız mı daha büyük; yoksa Allah’ın rahmeti mi?

Günahımızın akabinde İstiğfar getirerek Efendimiz (s.a.v) sâlatü şerife getirelim.Allah’ın affını,efendimizin şefeâtini dileyelim. Bizlerin de Allah’la bizim aramızda ahlak hâline getirdiğimiz, darda ve zorda kaldığımızda vesile kılacağımız zikirlerimiz olsun. Efendimize Salâtü selam getirmek için vesileler arayalım.Söz gelimi bir şeyi hatırlayamadık mı, neydi o, kimdi o? Diye düşünürken “Allahümme Salli Alâ Seyyidinâ Muhammed⚘” diyerek unuttuğumuz şeyi hatırlamaya çalışalım. Zaman içinde her unuttuğumuz şeyi hatırlamaya çalıştığımızda farkına varmadan bir sàlavat getirmiş oluruz. Böylelikle sevap hazinemiz dolmuş taşmış ve sâlavat getirmek bizde bir ahlak hâline dönüşmüş olur.

Çocuğumuzu, torunumuzu ve bir yakınımızın evlâdınını öperken “Allahümme Salli Alâ Seyyidina Muhammed” diyelim. Arabamıza binmiş seyrü sefer yapıyoruz güzel bir caminin minaresi ufuk çizgisinden bizi selamladığında “Allahümme Salli Alâ Seyyidinâ Muhammed” diyelim. Sevincimizi, tasamızı; korkumuzu, güvenimizi yaşarken “Allahümme Salli Alâ Seyyidinâ Muhammed⚘” diyerek o güvenli limana yanaşalım. Efendimizin adı anıldığında Allâhümme Salli Alâ Seyyidinâ Muhammed⚘” diyelim. Yüzümüzü güldüren bir işe eriştiğimizde Hamdımızı “Allahümme Salli Alâ Seyyidinâ Muhammed⚘” diyerek süsleyelim.

Sallû Alâ Rasûlinâ Muhammed⚘
Sallû Alâ Tabîbi gulûbina Muhammed⚘
Sallû Alâ Şefîi Zünübinâ Muhammed⚘

Bakınız bu yazıyı okurken bile farkına varmadan kaç salavat getirdik? Efendimizin şefeâtine nâil olabilmemiz dileklerimle…

Paylaşan: Abdülkadir Haktanır