İlk Dersane-i Nuriye: Barla (Şiir)

Barla Nahiyesinde de tarassut altındaydı
Çok şiddetli bir istibdat ve zulüm altındaydı

Barla’ya nefiy sebebi O’nu konuşturmamak
Kalabalık şehirlerden O’nu uzaklaştırmak

Ücra bir köye atılıp atıl duruma koymak
İslami ve de imanı eserler yazdırmamak

Hâlbuki Bediüzzaman planlarını bozdu
Aksine hareket edip tam da muvaffak oldu

Bediüzzaman Barla’da sekiz sene kalmıştı
Uzak ve tenha dağlara, bağlara çekilmişti

Ekseri zamanlarını kırlarda geçiriyor
Çevredeki bağları ve bahçeleri geziyor

Üstadın ikametgâhı iki odalı bir yer
İlk buradan zuhur etti o muhteşem eserler

Esasen bir evi yoktu Üstad’ın yeryüzünde
Bütün dünyalık ne varsa boştu O’nun gözünde

Ehli İslam’ın merkezi hükmündeki bu hane
Nurların telifi için olmuştu “ilk dershane”

Bu dershanenin altında akan bir çeşme vardı
Yanda bir çınar ağacı gökyüzüne bakardı

Gayet muhteşem bu çınar yükselirdi semaya
Bu ağaç dal budak salmış sanki girmiş duaya

Üstad çınar ağacının dalları arasında
Bir kulübecik yapmıştı küçük bir ev tarzında

Evinin önündeki çınar ağacı

Yüksek bu kulübecikte istirahat ediyor
Bahar, yaz mevsimlerini burada geçiriyor

Vazife-i tefekkür ve ubudiyeti için
Münasip bir menzil idi onun hizmeti için

Geceleri sabahlara kadar hiç uyumuyor
Tesbihat ve ezkâr ile vaktini geçiriyor

Bazen çam dağına çıkar biraz orda kalırdı
Bir müddet yalnız olarak orada dinlenirdi

Buradaki çam dağının en yüksek tepesinde
İki büyük ağaç vardı bu dağın üzerinde

İki kulübe yapmıştı orda okusun diye
Bunlar da olmuştu birer “Dershane-i Nuriye”

Çam ve katran ağacının üstüne çıkıyordu
Ve Risale-i Nurları orada yazıyordu

Barla’dan bu ormanlığa bazen gelip giderdi
“Bunu Yıldız Sarayına hiç de değişmem” derdi

Ahmet Tanyeri – DİYARBAKIR
www.NurNet.org