İnsana en kötü haslet cehalet

İnsanın değer, bilgisinden geçer,

O zavallı, nefsin isteğini seçer.

Bu insan, nereden geldi kim gönderdi,

O ni’metleri, onun önüne  kim serdi.

Söyle; yaşanırmı Allahı tanımadan,

İki hayat, elden gider İman olmadan.

Allah, çift hücreden onu yaratabilmiş,

Muhtaç olduğu şeyleri,önüne sermiş.

Akı karadan, seçmek için irade vermiş,

Dikkatli olmak için, her an ikaz edermiş.

İnsan, tüm varlıklarda eşsiz bir mahluk

Onun için, insan için en mühim iş kulluk.

O kulluk, sana verebilir büyük bolluk,

Aksine, çekebilirsin sayısız yokluk.

Meleklerin üstüne, çıkabilmek elinde,

Vahşi hayvanın altına, düşmekte sende.

Gözünü aç, öğren sana o şeref kimden,

Sayısız zenginlik, sana hangi sevenden.

Yap ne yap, O Zata imanını kuvvetlendir,

Aksi takdirde  senin yerin müthiş ateştir.

Ey insan! Sen aç gözünü vazifeni yap,

Durma, sevinerek sevaplı işleri kap.

Mahlukatın, en şerefli olan birisin,

Hak etmeden, mahlukatın tepesindesin.

Yap ne yap, takva ile her zaman yap sevap,

Hayırlı işleri bırakma, durmadan yap.

Allah bize, sonsuz bir cennet va’d etmiş,

Onu kazanmak için, ibadet edin demiş.

Yoksa ! Bizim hayatımız dünyada felaket,

Ahiret ise cehennem gibi helaket.

Ey insan! Cahil kalma, oku Kur’an ve kitap,

Böylece karanlıktan kurtul, Nurlan yap sevap.

Abdülkadir Haktanır

Sende yorum yazabilirsin

%d blogcu bunu beğendi: