Ağır, ağır; lapa, lapa; havada süzülerek yağıyor kar

Miski amber gibi, ter temiz hava var, bayılıyor insan

Derin bir nefes, ruhumun en ince hassas telini çaldı

İlahi bir musikiyle, ulvi ve kutsi ses etrafa sanki yayıldı

Tempo tutturdu, gökten inerken kar taneleri

Aşk ve şevkle ayrıldı, yurdundan yuvasından belli

Adeta yere düşen kara tanelerinin, geliyordu eceli

Bizimde beyaz kefene sarılıp, mezara inişimiz gibi

Ne güzel süslenmiş kar taneleri, bir gelin misali

Yere düştü eridi kayıp oldu, o güzellik nerede hani?

Neden geldi dünya ya? Görünmeseydi göze bari

İnsanda gelir fani dünya ya, eriyip gider kar misali

Acaba en son inen kar tanesi, kaç gün yaşar

Bunları görüp düşününce, insanın uykuları kaçar

Asıl gerçek olan bu, insan olan kendisine sorar

Alınca cevabı, yaşama zevkini işte o zaman tadar

Kar misali, süslenerek gönderildik dünyaya

Her şey bizim gibi, aç gözünü bak bir etrafa

Duygu, organlar boşuna mı takıldı bu insana

Anladıysan, o zaman sonsuza dek ebedi yaşa

Borborunbekir-Bekir Özcan

www.NurNet.org