Nurlu Oğlumun Ardından; “Merhum Ciğerparem Burhanettin’e..”

Oğlum Burhaneddin Allaha kavuştun,

Örnek idin gençlere, cennete uçtun,

Hayatında her zaman Rabbin için coştun,

Rahmetle muamele hakkındır senin.

 

Dünyaya asla önem vermedin Burhan.

Çalıştın bildin ki dünya geçici han,

Fani dünya kime kazandırdı ki, şan.

Kabrinde rahat olmak hakkındır senin.

 

Hayatın programlıydı günlüğün dolu,

Buranın belli değil sağı ve solu,

Manen beni geçtin sen babanın oğlu.

Orada müsterih ol, hakkındır senin.

 

Hiç bir zaman evladım kırmadın beni.

Şüphesiz ki Allah yetiştirdi, seni.

Nihayet yanına aldı âbîd’ini.

Rahat olabilirsin, hakkındır senin.

 

Derslere gittin Nurları çok okudun,

Anlamadan geçmedin okudun durdun,

Nurlar Kur’an mânası dedin hafız oldun,

Hafızlar cennetliktir hakkındır senin.

 

Nizamlı hayatına herkesti hayran,

Otuz yaştan sonra sen hıfz ettin Kur’ân,

Bekaya kavuşmağa koşardın her an,

Uçabildin canana, hakkındır senin.

 

 

Ağır şartlarla sen olabildin hafız.

Yaşadın İslâmi değil kuru lâfız.

Herhâlde meleklerdi sana muhafız.

Cennette tayeran et hakkındır senin.

 

Sen Allah dostu oğlum şerefim benim,

Günahsız gidebildin budur inancım.

Ben senin babanım ya, en büyük şanım,

Müsterih ol Nur oğlum, hakkındır senin.

 

Bu fitneli devirde pâk kurtuldun sen,                  

Sualsiz geçeceğinden eminim ben,

Hayatın gibi naşında idi pak ve şen,

Cennete uçabildin, hakkındır senin.

 

Seni defnederken ağlıyordu gökler,

Onlar ağlamazlar giderken müşrikler,

Seni bekler cennette muhtelif köşkler,

Orada mes’ud yaşa hakkındır senin.

 

Emanet Nur torunlarım izindeler,

Nur davanı takip ederek giderler.

Sakın hiç düşünme onlar ne ederler.

İstirahat et yavrum, hakkındır senin.

 

Ömrünün tamamıydı mükemmel hayat,

İşlerinde tek bir tane yok idi bayat,

Berzah aleminde sen Nur içinde yat,

İnşallah orada görüşürüz evlat.

 

 Babanız Abdülkadir