Oğlum Bana Ders Veriyor

Bir evlat babası olmadan önce islam coğrafyasındaki sıkıntılar beni şimdiki kadar etkilemiyordu. Hatırlarsınız yıllar önce, babasının kolunun altına iki ateş arasında kalan ve erken yaşta Şehadet makamına eren Gazzeli Muhammedi.

Yaşım çok küçük olmasına rağmen o görüntü beni çok etkilemişti. Ama şimdi içimde fırtınalar kopuyor. Sebebi ise oğlum. Cenab-ı Hak oğlum vesilesi ile “Müminler ancak kardeştir” duygusunu Hakkalyakin yaşatıyor. Ben evimde konforlu ve rahat koltuğumda ve çok çeşitli iftar soframda otururken, oğlumun gözlerine her baktığımda bana Gazze deki Muhammedi hatırlatıyor, Suriyedeki Abdullah’ı hatırlatıyor, Myanmar daki Hasan’ı hatırlatıyor.

İftar sofrasında Ekmek, Su ve Hurma’dan başka birşeyi olmayan aileleri hatırlatıyor. Oğlumun gözleri yemeğimi boğazıma diziyor, iyide oluyor.

Ancak oğlumun gözlerinin derinliklerinde müjdelerde görüyorum “Sizin şer gördüğünüzde hayır vardır” ve “Ümitvar olunuz, şu istikbal inkılabı içinde en yüksek gür sada İslamiyet’in olacaktır.” diye sesiz bir haykırış duyuyorum. Müthiş bir umut ve heyecan görüyorum. Oğlum’un gözlerinde hayatı görüyorum ve ondan ders alıyorum. Korkuyuda hatırlatıyor umudu’da. Acıyı da hatırlatıyor lezzetide. Henüz dili ile konuşamayan evladım gözleriyle hayatımı dengeliyor.

Sizde evlatlarınızın gözlerine dikkatle bakın, size anlatmak istedikleri çok şeyler var.

Zübeyir Kılıç

www.NurNet.org