Ne ideoloji, ne de Hayyam’a cevaptır
Edebiyat’da, şiir’de; hüner ‘sanattır’
Sanatı görüp de, görmezse sanatkarı
O, bu dünyadaki en büyük ahmaktır

Bekir Özcan
………………………………………………..

Bilir misin, yüceler yücesi Tanrı,
Şarap ne zaman coşturur içenleri?
Pazar, pazartesi, salı, çarşamba, perşembe,
Bir de cuma, cumartesi günleri.

Ömer Hayyam
………………………………………..

Bilir misin ey bir gözü kör, zalim nankör nefis!
Günahda da ebet ister canın, niçin verildi bu his?
Devam edersen bu fani dünyadaki pis günahlara
Cehennemden ateşinden çıkarsın Şubatın otuzuna

Bekir Özcan
…………………………………………………

Kim görmüş o cenneti, cehennemi?
Kim gitmiş de getirmiş haberini?
Kimselerin bilmediği bir dünya
Özlenmeye, korkulmaya değer mi?

Ömer Hayyam
…………………………………………….

Göçer gider bu dünyadan, mazlum da zalimde
Yaratılışa aykırı değil mi, adaletsiz bu netice?
Ne der, ne ister kalp ve ruh; ta! Derinden derine
Tercih senin ister Cennete, istersen Cehenneme!

Bekir Özcan
…………………………………………………
Biz aşka tapanlarız, Müslüman değil;
Cılız karıncalarız, Süleyman değil;
Biz eskiler giyen benzi soluklarız:
Pazarda sırma satan bezirgan değil.

Ömer Hayyam
…………………………………………………..

Ağma ve sağır olan, göz, kulak, kaş, takar mı?
Hayatta, hayatı olmayan; hiç hayat yapar mı?
İster Müslüman ol, istersen katmerli mürtet
Cihazları takan, hesabını soracak bir gün elbet

Bekir Özcan
………………………………………………….

Aşk bir beladır, ama Tanrıdan gelme;
Halk neden karşı kor Tanrı emrine?
Bize her şeyi yaptıran kendi madem,
Kulu sorguya çekmenin alemi ne?

Ömer Hayyam
…………………………………………………..

Sevgi, değildir bela, sevmeyi öğrenemedik hala
Aşık olmak gerek, esas Aşkı yaratıp bize takana
Mecazi aşk bizimki, inkılap etse bir hakiki aşka
Aşkı hakiki; işte semaya kalkan Hazreti Mevlana

Bekir Özcan