O’nun Ardından (Şiir)

Hiç kimse O’nun kadar, dünyada sevilmedi

O’nun gibi bir insan, bu dünyaya gelmedi

 

Bu kadar zaman geçti, sevgisi eksilmedi

Ancak bedbaht kişiler, kıymetini bilmedi

 

Hala adı dipdiri, dolaşıyor dillerde

Çünkü “MUHAMMED” adı, şifadır gönüllerde

 

Rekorlar kitabında, en çok O’nun adı var

Çünkü O bir sevgili, her kesin gönlünde yar

 

Hiç kimsenin ölümü, O’nun kadar yakmadı

O’nun kadar hiç kimse, yetimler bırakmadı

 

Eşi Ümmü Seleme, o anı anlatıyor

Olayı anlatırken, Annemiz şöyle diyor:

 

“O vefat ettiği gün, bir araya toplandık

O gece sabaha dek, uyumadan ağlaştık

 

Sabahın seherinde, gürültüyle irkildik

Ansızın kazma- kürek, seslerini işittik

 

Ashabı hep beraber, durmadan ağlıyordu

Ev halkının feryadı, yürekler dağlıyordu

 

Adeta tüm Medine, tek bir hıçkırık olmuş

Üzüntüden ashabın, rengi sararmış solmuş

 

Deprem olmuştu sanki dünya sarsılıyordu

Resul vefat etmişti, Rabbine gidiyordu”

 

Derken Bilal okudu, sabahın ezanını

Sahabeler toplandı, kuşattı her yanını

 

“MUHAMMED” dediğinde, kimse dayanamadı

Yürekler parçalayan, feryatlarla ağladı

 

Cenazenin defninden, sahabe dönüyordu

Kızı Hazreti Fatma, onlara soruyordu:

 

“O’nu toprağa gömüp, nasıl geri geldiniz

O gülün bedenine nasıl kıyabildiniz”

 

Her sahabe bir yana, sere serpe savruldu

Yaralı gönüllere, sanki oklar vuruldu

 

Bütün başlar eğikti, bedende deprem vardı

Bütün diller suskundu, çünkü kıymetli yardı

 

Sahabenin bir kısmı, hiç dayanamadılar

Bu musibetten sonra, orda kalamadılar

 

Bunlardan biri Bilal, Medine’yi terk etti

Ani bir karar ile gitti Şam’a yerleşti

 

Bilal o günden sonra, ezan okuyamadı

Çünkü ezan içinde “MUHAMMED” adı vardı

 

Şam’da iken bir gece, rüyada O’nu gördü

Yanına çağırarak, hal hatırını sordu

 

Diyordu ki: “Ey Bilal, sen beni üzüyorsun

Komşuluğumdan gittin, ziyaret etmiyorsun”

 

Bilal hemen uyandı, baktı sağa soluna

Karar verdi ve düştü, Medine’nin yoluna

 

Medine’ye varınca, etrafına geldiler

Ezan okumasını ısrarla istediler

 

Ashabın ısrarına, Bilal dayanamadı

Resul’ün aşkı için onları kıramadı

 

Vakit öğle zamanı, çıktı yüksek bir yere

“Allah-u Ekber” dedi, sesi gitti her yere

 

Sesini duyan geldi, toplandı sahabeler

O eski günlerini, beraber yâd ettiler

 

Resul dirildi sanki dolup taştı meydanlar

Sarıldılar Bilal’e oradaki insanlar

 

Ezanı bitirince, müminlere seslendi

Teselli etmek için, onlara şöyle dedi:

 

“Dostlar müjdeler olsun, müjdeler olsun size

Cehennem tesir etmez, O’na ağlayan göze”

 

Ya Rab! Şefaatinden mahrum etme bizleri

O’nun hizmetkârıdır, kulun Ahmet Tanyeri

 

Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR

www.NurNet.org

Sende yorum yazabilirsin

%d blogcu bunu beğendi: