İsraf, saçıp savurmak, boş yere harcamak, kıymetli olanı kıymetsiz yerde kullanmak demektir. Bu yüzden müsrif, hem kendine , hem de başkasına zarar verir. Müsrif, hem akılsız, hem de ahlaksızdır. En büyük zararı kendisine verir. Kötü örnek olur, zayıf karakterli ve bilinçsiz insanları da etkiler. Savurganlığı nisbetinde, insanların kızgınlığını, kırgınlığını ve nefretini kazanır.. (Vehbi Vakkasoğulu’nun yazısı..)

Risale-i Nur eserleri, 80–90 sene önce verdiği müjdeler günümüzde bir bir ortaya çıkınca, bundan rahatsız olanlar, Bediüzzaman ve onun talebeleri üzerinde fitne fesat karıştırarak, estirdikleri kirli hava ile gündemi sıcak tutuyorlar. (Rüstem Garzanlı)

.. kurtuluşlarının birbirinin kurtuluşuna baktığının farkına vardıkları; bu bakımdan, Bediüzzaman’ın ümidiyle ‘uhuvvet-i İslâmiyenin mucizelerinin görüleceği’ bir zeminin ipuçlarının görüldüğü bir zeminde bu ülkede, Suriye’de, Mısır’da, İslâm coğrafyasının diğer kısımlarında yaşananlar, bana bir ‘küresel ahzâb’la yüzyüze olduğumuzu hatırlatıyor. (Metin Karabaşoğlu’nun yazısı..)

İnsan hiçbir zaman unutmamalı ki her zaman üç düşmanın karşısındadır. Onların varlıklarına inanıp şerlerinden kurtulmak için daima hazır vaziyette yaşamamız lazım. (Abdülkadir HAKTANIR)

Makam, mevki, mal ile mülk, Hepsi geçici ve fani,
Bu dünyada “Benim!” diyen, Nerededir onlar, hani? (Ahmet TANYERİ)