Peygamberimiz’in (a.s.m) Dedesi’nin Şam Yolculuğu (Şiir)

Kureyş büyüklerini hiç mümkün değil ikna etmek

Çare yoktu başka kazı işine bir müddet ara vermek

 

Bir hakeme danışılmasını Abdü’l-Muttalip teklif etti

Şam’daki kâhin Sa’d b. Hüzeym hakem tayin edildi

 

Peygamber’imizin^(a.s.v) dedesi amcalarını da alır yanına

Kureyş ileri gelenlerinden oluşan kalabalık bir gurupla

 

Bir kervan oluşturuldu, hep beraber Şam yoluna düştüler

O günkü acımasız çöl yollarında hiç biter mi tehlikeler

 

Şam’a henüz varmadan yarı yolda kafilenin suyu biter

Abdü’l-Muttalip Kureyş büyüklerinden biraz su ister..

 

“Sizin başınıza gelen bizim başımıza da gelebilir”

Vermezler “Suyumuz ancak kendimize yeter denir”

 

Çaresizdiler kafiledeki herkes su aramaya dağılır

Abdü’l-Muttalib’in devesinin ayağı bir taşa takılır

 

Şiddetle deve sendeledi Abdü’l-Muttalib’de sarsılır

Korku ve panikle döner araksına şöyle bir bakınır

 

Yerinden oynayan koca bir taşın altında su fışkırır

Tekbir getirir Abdü’l-Muttalip hayret içinde kalır

 

Herkese haber verir bütün kafile hemen gelir

İçtiler taze sudan, Abdü’l-Muttalib’e ise şöyle denir

 

“Hüküm senin lehine bizim aleyhimize verildi”

“Bu olay zemzemi senin kazmanı tasdik etti”

Bekir Özcan

www.NurNet.Org