Rabbimden Bir Hediye 2.Umrem

İnsanın hayatında yaşadığı en güzel anıdır umre. Her giden oradan gelince anlata anlata bitiremez oralarını. Anlatmaya diller,duygular yetmez ama tekrar tekrar canlandığı için gözünde Kabe,Ravza doyamaz bahsetmeye.

Kabe de çocuk gördükçe içimi ayrı bi duygu kapladı.Ne kadar şanslıydılar.Oyun yerleri Mescid-i Haramdı.Daha küçüçük yaşlarında tanışmışlardı Allahın eviyle.

Sana hoşçakal diyemiyorum ey Mekke.İnsan doyabilir mi sana?Her karışında Peygamberin(sav) ayak izleri,göz yaşları var.Ne olur beni tekrar çağır ey şehirlerin anası..

Sana hoşçakal diyemiyorum ey Mekke.İnsan doyabilir mi sana?Her karışında Peygamberin(sav) ayak izleri,göz yaşları var.Ne olur beni tekrar çağır ey şehirlerin anası….

Medine Yolculuğu Başlasın

İstanbuldan gelirken uçakta cam kenarına oturmuştum.Geceydi geldiğimiz.Uçak Medine-i Münevverenin üzerinden geçerken bembeyaz ışıl ışıl bir yer gördüm.İşte orası Ravza-i Mutahharaydı.Artık oraya gitme vakti gelmişti.

İnsanın Mekke den ayrılırken yaşadığı duygu sanki evladından ayrılan anne misali.Çok zor oldu.Ama Medine ye, Peygamberimize gidiyorduk.Onun yanı başına.

“Vefatımdan sonra beni ziyaret eden, hayatımda ziyaret etmiş gibidir.” (Beyhâkî)

“İmkân bulup da mazeretsiz beni ziyaret etmeyen bana cefa etmiş olur ” (İbni Neccar)

Mekke-Medine arası otobüsle 5 saat sürüyor.Gittiğimiz yol Peygamberimizin hicret ettiği güzergah imiş.Gözünün görebildiği yer çöl,ıssız.Aralarda deve çiftlikleri var o kadar.İnsan düşünmeden edemiyor.Neler yaşandı bu yollarda.Sevr mağarasını mı,güvercini mi,örümceğimi anlatmak gerek…

Medine de bütün oteller çok yakın Ravza-i Mutahhara`ya.Ravzanın hemen yakınında alışveriş merkezi var.Neredeyse çoğu kişi hurma ve hediyelik alışverişini buradan yapıyor.Maalesef ürünlerin çoğu çin malı.Almaya değer bi hurma,birkaç seccade,tesbih kalıyor geriye.Takılar çok fazla.Gerçek inciyi bulmak zor.Çoğu kez turist olarak yaklaştıkları için kandırıyorlar bizi maalesef.

Peygamberimizi.Orada ise neler yaşadığımı anlatmaya dilim varmıyor.Biz çok güzel umutlarla gitmişken,kendini bilmez bazı insanlar yüzünden şoka uğradık.Nasıl anlatacağımı bilemiyorum ama adeta hayatta kalma savaşı yaşadık ziyaret esnasında.

Ülke ülke çağrılıyor insanlar ve tam bize sıra gelmişken İranlı mı Iraklı mı müslüman kardeşlerimiz bilemiyorum bizi adeta ezer gibi önümüze geçtiler ve o an gördüğüm manzara;çığlıklar,sanki evladı ölmüşçesine ağlamalar,duvarlara bir şeyler sürmeler,Peygamberimizin arkasında bulunduğu parmaklıklara tırmananlar,saçı başı açılanlar daha neler neler…Yeşil halıda 2 rekatlık namazı nasıl kıldık bilmiyorum.Can korkusu yaşadık çıkana kadar.Erkekler tarafında ise çıt bile çıkmıyormuş!(Peygamberimizi ziyaret esnasında bu yaşananlarla ilgili  başka bir yazımda daha ayrıntıyla değinmek istiyorum.Çünkü hiç unutamadığım ve hala etkisini üzerimden atamadığım bi olay)

Mevlam inşallah oraya gidipte bu hurmadan tatmayı nasip eder tüm kardeşlerimize.Umre anıları askerlik anısı gibidir bitmez.Daha anlatacak çok şey var ama artık burada keseyim.Başka konulara da yer vermek istiyorum Rabbimin lütfüyle.

Gönlü Medine de kalan tüm dostlara selam olsun…

Hatice BAŞKAN

www.NurNet.org

Sende yorum yazabilirsin

%d blogcu bunu beğendi: