Üstad Bediüzzaman’ı yine tutukluyorlar
Bu defa Eskişehir’e O’nu gönderiyorlar
Yüz yirmi talebesiyle Eskişehir’e varır
Dehşetli işkencelerin tatbikine başlanır
Ancak bu hapishanede tam tecrit ediliyor
Burada da insanlarla hiç görüştürülmüyor
Bu işkencelere rağmen yine de yazıyordu
Kendi talebeleriyle hep mektuplaşıyordu
Burada sorgu hâkimi araştırma yapıyor
Gözaltında olanların çoğu serbest kalıyor
Üstad “Vatana İhanet” suçuyla yargılanır
Yargılanma süresince O da tutuklu kalır
Ne zaman Bediüzzaman hapse giriş yapıyor
Hapiste kalan mahkûmlar ıslah-ı nefs ediyor
Şehirde gizli dinsizler bir haber yayıyorlar
İdam edileceğini çevreye söylüyorlar
Bunların tek düşüncesi Üstad’ı yıpratmaktı
Bu yalan haberleriyle korku, dehşet saçmaktı
Hâlbuki Bediüzzaman müspet hareket eder
Zarar görmesinler diye her kese yardım eder
Bu zulümler esnasında tek hadise çıkmamış
Üstad ve talebeleri bir olaya girmemiş
Bütün talebelerine nasihatler ediyor
Sabırlı olmalarını onlara tembihliyor
Nihayet araştırmalar bir netice vermiyor
Suç teşkil edecek bir şey, bir delil bulunmuyor
Yine de bu şer güçleri on bir ay ceza verir
Diğer talebelerine altı ay hapis gelir
Hâlbuki isnat edilen suçu sabit olsaydı
Üstad Bediüzzaman’ın cezası da idamdı
Nitekim yersiz karara Üstad itiraz eder
“Bir beygir hırsızlarına bu ceza layıktır” der
“Ya beni beraat edin ya idam edin” demiş
Veya yüz bir sene hapis cezasını istemiş
Evet, bilinmelidir ki zulüm devam edemez
Zalim zulmünü yapsa da kurtulup da gidemez
Zulümleri yapanlarla planları yapanlar
Cehennem çukurlarında yuvarlanmaktadırlar
Üstad ise İslami bir izzet ile yaşıyor
Kuran, iman hizmetini hep devam ettiriyor
İslami zaferleriyle her an anılmaktadır
Ve manevi bayramları idrak ettirmektedir
Üstad hapishanedeyken acayip bir şey olur
Eskişehir Başsavcısı O’nu çarşıda görür
Hayret ve taaccüp ile hapishaneye gider
Hapishane Müdürüne “Üsatad nerededir?” der
“Ne sebep ile siz O’nu çarşıya çıkardınız?
Hemen bunun hesabını çabuk bana veriniz”
Hapishanenin Müdürü Savcıya cevap verir
“Efendim O hapistedir ve hatta tecrittedir”
Savcı ve Müdür beraber içeri bakıyorlar
Üstad Bediüzzaman’ı yerinde görüyorlar
Adliyedeki Hakimler olayı duyuyorlar
“Bu hale akıl ermiyor” diye söyleniyorlar
Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR