Şark yanıyor
Ümmet şiiri yanıyor
En garptan başlayan frengi illeti
Benim garbımla şarkımı
Garip gafletle yakıyor.
Şark yanıyor
Haklılık maskesinde
Bir şeytaniyet sağıma geçmiş
Bin dört yüz yıllık şiirimle
Allah ve Resul haklarını yakıyor
Şark yanıyor
Nebilerin doğduğu beşiklerin
Kapılarında kızıl ateş
Süt anneliğine bürünmüş
Meşhur nesilleri yakıyor
Şark yanıyor
Garpta kardeşi garbi olmuş
Garip mağrur ve milli kalbiyle
Düşüveriyor gevşek sabır maskesi
Şarktaki garibi yakıyor
Şark yanıyor
Kardeşlik türküleri biriktirilmiş
Kıpkızıl bir ateş üzerinde.
Milliyetçi bir üflemekle
Elmas kafiyeleri yakıyor
Şark yanıyor
Resulullah çağırılırdı
Gönül yangınlarına su diye
Şimdi bedeviliğe dönmüş
İntikam ve hak ateşi yakıyor
Şark yanıyor
Birbirini tanıyamamış
İki kardeş, iki komşuyu
Yahudimsi fitnekarların
Hileleri, yalanları yakıyor
Şark yanıyor
Üstadları cenupta mahvolmuş
Su diye sahralarda..
Gözü, kulağı iki kardeşinde
Heyhat! Kardeş kardeşi yakıyor.
Şark yanıyor
Cenup, şimal ve diğerleri
Üstadlar talebelerini bekler
Seni diyorum ey Kürd ve Türk
Kenetlenmeyen ellerin yakıyor
Şark yanıyor
Şeytanca sınırlar çizilmiş
Yine sınırlara çekiliyor
Senin dinde sınırın var mı
İmandaki gafletin yakıyor
Şark yanıyor
Bırak devleti devlete
Siyaseti siyasete
Sen ahiret yolcususun
Cehennem aksini yakıyor
Şark yanıyor
Bırakın hisleri, dünyalıkları
İntikam, mazlum haklarını
Tepeden, cahil bakışları
Dessaslar hissileri yakıyor
Şark yanıyor
İslam’ın kalbi burası
Şah damarları buradan geçiyor
Bilendi tüm kafir ve münafıklar
Uzaktan yakınımızı yakıyor
Şark yanıyor
Bir asır önce garp yanıyor diye
Yetişmişti Bir Said-i Kürdi
Nerede şimdi Said-i Türki’ler
Fitne, Kürdü Türkü yakıyor
Şark yanmasın
Af ve sabır geri dönsün
Haklar mahşere kalsın
Helallik verirsen Cennetler senin
İman, İslam ve kardeşlik yanmasın.