Bir gün uzaklardan biri çıkageldi. İffetle beklediği, iffetiyle karşısına dikiliverdi. Elinde kırmızı güller ve kalbinde kırmızı kitaplara olan aşkıyla. Aşk ilk defa onun dünyasında anılır oldu. Acıtmadan ve kanatmadan. Eşi ebedi arkadaşı ve aşkı oldu. Hz. Fatıma’lar, Hz. Ali’leri hak ederdi. Sonsuzluğa yürümek adına, fondaki renk Risale-i Nur kırmızısı oldu.