Eğer ölümleri çocuğun erken döneminde Allah’ a bağlarsak, çocuk annesini kaybettiğinde, ” Annemi niye aldın? ” diyerek muhatap olarak Allah’ ı kabul eder. Belki de Allah’ a muhabbet duyacağı yerde tepki gösterebilir…

Ölümün hakikatini Risalelerden ders alan bir talebe, henüz gencecik yaşındayken ölümle karşılaşacak olsa, “Daha yaşanacak yıllarım vardı” diye hayıflanmaksızın geçiverir öbür tarafa – tıpkı bir odadan diğerine geçer gibi. Risale-i Nur’un dersleriyle haşir neşir olan anne ve babalar, hayatının baharında toprağa verdikleri evlâdı için teselliye ihtiyaç bile duymazlar da kendilerini taziyeye gelenleri teselli ederler. Daha geçen gün yaşamadık mı en son nümunesini bunların? (Ümit Şimşek’in yazısı..)

İnsanların yakın ve uzak olmak üzere, iki geleceği vardır. Yakın ve fani olan, dünya hayatının geleceğidir. Uzak ve baki olan ise, ahiret hayatının geleceğidir. Dengeli bir bakış açısının gereği, bu her iki hayatı da dengede tutmaktır; burada da iyilik istemek, orada da iyilik istemektir. Ancak eğer ikisinden birini tercih etmek zorunluluğu hâsıl olursa, baki olanı fani olana tercih etmek aklın gereğidir. (Doç Dr. Niyazi Beki’nin yazısı..)