Ömrü boyunca bir çeyrek asır sürgünde yaşar
Birçok hapishanelerde ömrünü tüketiyor
Mahkemelerin sonucu beraatla bitiyor
Hayatında tam on dokuz defa zehirleniyor
O’nun hakkında yedi yüz dava da açılıyor
En son Urfa’da bir otel odasında kalıyor
Orda Hakkın rahmetine nihayet kavuşuyor
Seksen küsur yıl hayatı doludur ibretlerle
Ömür boyu karşılaştı birçok hadiselerle
Bediüzzaman diyor ki: ”Beni ne sanıyorlar
Nefsini düşünen hodgam bir adam biliyorlar
Cemiyetin imanını kurtarmak yollarında
Kendi ahiretimi ve dünyamı ettim feda
Seksen yıldan fazla olan bütün ömrüm boyunca
Bu dünya zevkinden bir şey bilmiyorum doyunca
Tamamıyla ömrüm geçti savaş meydanlarında
Mahkeme ve hapishane, esir zindanlarında
Görmediğim eziyetler bu dünyada kalmadı
Ama imânî hizmetim çoğaldı azalmadı
Mahkemede cani gibi muameleler gördüm
Memleketten memlekete zalimane sürüldüm
Memleket zindanlarında her şeyden menedildim
Her türlü hakaret gördüm birçok kez zehirlendim
Bazen hayattan ziyade ölümü istiyordum
Onu kurtuluş biliyor ve tercih ediyordum
Dinim beni intihardan uzak ve men etmişti
Yoksa belki bugün Said toprak olup gitmişti
Benim hayatım meşakkat, musibetlerle geçti
Mahkemeler ve sürgünler çok kötü bir süreçti
İman selameti için dünyamı feda ettim
Beddua da etmiyorum hakkımı helal ettim
Çünkü milyonlarca insan bu nurları okudu
Bu sayede insanların imanları kurtuldu
Ölmekle yalnız kendimi belki kurtaracaktım
Rabbin affına sığınıp O’na kavuşacaktım
Hamdolsun hayatta kalıp çok meşakkatler çektim
İmanların kurtuluşu için hizmetler ettim
Bir kimsenin imanını kurtarabilir isem
O zaman bana gülistan–güllük olur, cehennem”
Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR
www.NurNet.org
