Biz daha önce ailesi tarafından eğitim olgusu tam oluşturulmamış bir kişiye üniversitede hangi değerleri veriyoruz?
İlmin kıymeti, erdemler ve tevazuyu mu yoksa zekânın her şeyden önde olduğu, üniversite mezuniyetinin o kişileri öbürlerinden çok farklı kıldığı ve alın terinin değil masa başında oturulup yapılan memuriyetin kutsallığını mı?…

Öyle bir insan düşünün ki, bu insan, aldığı eğitimle kendi hayatını ve geleceğini kurabiliyor, kendi gözleriyle görebiliyor, kimlik ve şahsiyet kazanıyor. Eziklik ve aşağılık kompleksi gibi illetlerle malûl değil. Öyle bir eğitim ki, insanımıza büyük ve sınırsız düşünmenin yollarını açmış bulunuyor. Nerede o eğitim?.. (Prof. Dr. Osman çakmak’ın yazısı..)