Hakikaten insanı maddi ve manevi olarak hareket ettiren şey ümittir. Bir şeyleri yapabileceği, becerebileceğine olan ümidi.. Ümit arabanın yakıtı gibidir. Kararlılıkla insan karar verip hareket etmesi kontağın çevrilip arabanın çalışması gibidir. Artık karar verildikten sonra süreç başlamıştır. İnsan kararları, azmi, idealleri uğurunda hareket ederek ümitlerinin tahrikatıyla emellerine ulaşabilir. (Muhammed Numan ÖZEL)

“Biz dahi hem dünyamıza, hem istikbalimize, hem âhiretimize, hem vatanımıza, hem milletimize tam menfaatli ve kolay ve selâmetli olan iman ve istikamet yolunu..” ancak ve ancak ümidimizi kaybetmeden takip edebiliriz.

Her insan, hedeflerini ümit ile yoğurur. Tahayyül ve tasavvuru ile projeler. Taakkul ve tasdik ile detaylandırır. İz’an ve iltizamla son haline yaklaştırır. İtikad ile son halini verir.  Ümidi olmayanın hedefi de olmaz.
[Muhammed Numan ÖZEL]

Sağ yolda gidenlerin onda dokuzu kurtuluyor. Onda bir zarar ihtimali var. Sol yolun yolcusunda ise onda bir kurtulma ihtimali var. Bu ihtimalleri nasıl anlamalıyız?..
(Prof. Dr. Alaaddin Başar)

Şu aşağıdaki hüzün verici kurbağa deneyi, ilim adına yapılmış mıdır? Yoksa ihtimal üzerinden bir anlatım mıdır, bilmiyorum. Fakat ülfet ve aşina (bildik, tanıdık, dost sanma ve alışagelme) hastalıklarımızla geçen yaşantılarımız nedeniyle, yavaş yavaş Cehenneme sürüklendiğimizi çok iyi anlatan ilginç bir örnektir. İdrak edip tedbir alma adına arz edeceğim. (A. Raif Öztürk’ün yazısı..)