Üstada Harp Madalyasının Verilişi

Yirmi beş Haziran bin dokuz yüz on sekizde

Bediüzzaman dönmüştü artık memleketine

 

Davet etti Harbiye nâzır-ı Enver Paşa üstadı

Mütevazı bir merasimde takıldı harp madalyası

 

Bediüzzaman'a verilen devlet madalyası
Bediüzzaman’a verilen devlet madalyası

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Üç ayda toplam yüz elli lira ikramiye verildi

Osmanlı payesi, mahreç unvanı takdim edildi

 

Darü’l Hikmeti’l-İslamiye’ye tayin edildi üye

Kapatılıncaya kadar, devam etti bu vazifeye

 

Zaruri ihtiyacından fazla masraf yapmaz

İktisada uyar müsrifane davranmaz

 

Halk çoğunluğunun geçim şartını uygular

Çok dikkatlidir, sade bir vatandaş gibi yaşar

 

Maaşını almaz kendisi, yeğenine verir

Abdurrahman harcanmayan miktarı biriktir

 

Yeğeni biriken tüm parayı azar, azar harcar

Üstad öğrenince bunu Abdurrahman’a çok kızar

 

“Bize maaşın ölmeyecek kadarı caizdir”

“Kalan fazla kısmı, bu fakir milletindir”

 

On iki adet kitabını kendi maaşından bastırır

Vatandaşa bedava olarak tümünü dağıtır

 

Bediüzzaman daima kefenini boynunda taşır

Dârü’l-Hikmet’te, fitnelere demir gibi dayanır

 

Bekir Özcan

www.NurNet.org