Kendi vatanına hıyanet yapma,

Yaşadığın yeri, düşmana satma,

Şeytana uyarak, gavura kanma,

Bu, büyük hainliktir sen unutma.

 

Düşmanla savaşır gibi oldular,

Korkmadan, evlerimize daldılar,

Çok geç ama, hainler anladılar,

Müthiş bir haine, aldandı bunlar.

 

Aldandılar, düşmanın laflarına,

Uyulur mu? O din düşmanlarına,

O düşmandır ki, bize zehir sala,

Ana düşmanla, oldular kol kola.

 

Bu sebepten, iki yüzlülük kötü,

Sade kötü değil, belki en kötü,

Münafıklığa, çekilirmi ütü,

Geç anladılar, düşmandan bu dürtü.

 

Büyük darbeyi, halkımız durdurdu

Engellemeye halk tek vücut oldu,

Fedakȃrlarla tüm sokaklar doldu,

Çekinmeden, inlerine sokuldu.

 

Kimi, kendini tank altına koydu,

Vatana karşı, herkes fedai oldu,

Kadın, erkek, önlerine konuldu,

Nihayet, hainler cezayı buldu.

 

Halk, onları engellemeye yürüdü

Yarı gecede, halk sokağa düştü

Merhametsiz hainlere üşüştü,

Şehit torunda, cesaret görüldü,

 

Millet birlikte, onları sürdüler

Can feda, onları engellediler

Çok kimseler, hiç kusursuz öldüler

Hainler, geçte olsa fark ettiler,

 

Vatan sevgisini, ibadet bilen,

Can verme korkusunu, kalpten silen,

Hiç çekinmeden, inlerine giren,

Çok şaşırdı, bu cesareti gören.

 

Mustafa, İlhan, Erol ve Ömerler,

Yekün ikiyüz elli bir ölenler,

İkibinden fazla fedai gaziler,

Bunlar vatanını çok seven erler.

 

Sebep olan cehennemden çıkmayacak,

Hainler sonsuz ateşte yanacak,

Şehitler kendini cennette bulacak,

Gaziler de yüksek makam alacak.

 

Abdülkadir Haktanır