Zulümden kaçıp adaletli olun

Malik İbnu Diynardan nakil: 
Çevremdeki insanlar yaptigim zulumden dolayi benden uzaktilar.. Gunlerden bir gun Evlenmeyi arzuladim ve bir cocuk sahibi olmayi.. Evlendim ve bir cocugum oldu.. Adini Fatma koydum.. Onu cok sevdim.. Ve Fatma buyudukce kalbimdeki imanda onunla buyudu.. Kalbimdeki isyanda azaldi onunla.. Elimde icki kadehi vardi onu icme istegiyle doldurmustum Fatma onu devirdi.. daha yaşı iki bile değildi..
 
Sanki ona bunu yaptiran Allahtı! O buyudukce kalbimdeki imanda onunla buyudu..Allaha yaklastigim her bir adimda icinde oldugum maasilerden(isyanlardan)  uzaklastim biraz biraz.. Ta ki Fatma 3 yasina basana kadar.. 3 Yaşini bitirdiginde Fatma öldü!!
 
Ve Malik İbni Diynar devam ediyor anlatmaya:
 
Kizim Fatma ölünce durumum vaziyetim eskisinden dahada kotu oldu.. Ve bende cevremdeki muslumanlarda olan ve beni bu buyuk uzuntuye karsi dayanmami sagliyacak sabir yoktu.. Hersey cok kotuye gidiyordu..Seytan durmadan benimle oynuyordu..Ta ki o gun geldi ve Seytan bana dediki:
 
“Bugun oyle bi sarhos olacaksinki daha once hic boyle sarhos olmadin!!” Ve ben o gece icmeye ve sarhos olmaya azmetmistim..Gece boyu ictim..ictim.. ictimm!!
 
Oyle bir duruma gelmistimki ruyalar beni birbirine atiyordu..Taki o ruyayi gorene kadar: Ruyamda kiyamet gunundeydim! guneş kararmiş, denizler ateşe cevrilmis, Depremler oluyordu durmadan.. İnsanlarin hepsi kiyamet günündeydi..İnsanlar zümre zümre..grup gruptu..ve ben o insanlarin arasındaydım.. Sesler duyuyordum birisi sesleniyordu: Ey Filan oglu filan!! Cabbara hesap vermeye hadi! Diyordu ..
 
Ve o çağrilan insanin yuzunun rengi simsiyah olmuştu duydugu o korkudan.. Birçok insani çagrildi.. ta ki kendi ismimi duyana kadar.. Ses beni cagiriyordu..Haydi Cabbara Hesap vermeye!! Diyordu..
 
O an çevremdeki o insan kalabaliğından kimse kalmamisti.. Kiyamet günü..Mahşer yeri bomboştu.. Sonra bir anda karsimda bir fare gordum çok büyüktü(devdi),çok vahşi ve çok saldirgandı..çok güclüydü..Ağzi açik bana doğru koşuyordu.. Bende duyduğum korku ve dehşetten dolayi ondan kaçmaya başlamiştim.. Kaçarken bir anda karşımda oldukça yaşli ve zayif bir adam gördüm!ve ona seslendim: -AHH!!Beni bu dev fareden kurtar!!

Bana dediki: Oğlum Ben cok zayifim seni ondan kurtaracak gücüm yok. Ama şu yönde koş eminim kurtuluşa ereceksin.. Ben onun dediği yöne dogru koşmaya başladım..Dev fare hala arkamdaydi beni kovalıyordu..Ve karşima cehennemin ateşi çikti..Yüzümde hissediyordum o dehşetli sicakligi!!! Fareyle cehennem arasinda sıkışmıştım.. Ve kendi kendime dedimiki o an..Ben bu fareden ateşe düsmek için mi kaçıyorumm!!
 
Ve koşa koşa bana bu yolu tariff eden o zayif adama dogru koşmaya başladım..Farede peşimdeydi gittikçe yaklaşıyordu bana Cok korkuyordum!! Adamın yanina geri geldim ve ona dedimki: -Allah aşkina beni bu fareden kurtar yalvarırımm! Ve yaşli adam benim halime ağlıyordu.. Bana dediki: Beni görüyorsun ben çok zayifım güçsüzüm benim seni kurtaracak halim yok..Ama bu sefer şu yönde koş! Bu sefer inşallah kurtuluşa erecerksin….
 
Adamın dediği yönde koştum deli gibi..Fare hala kovaliyordu bir adim arkamdan koşuyordu..Beni ısıracakti az kalmişti…Ta ki karşimda o dağı görene kadar… O dağın üstünde birsürü bebek vardi.. Ve o dağın üzerinde bulunan çocuklarin hepsi ağlıyorlardı..Hepside ayni şeyi söyleyerek agliyor haykırıyorlardi.. Diyorlardiki:
-Ey Fatmaa!! Babana bakk! Babana Bakkk!!
 
Malik ibnu Diynar dediki:
O an o cocugun kizim Fatma oldugunu anlamştım.. Ve o an 3 yaşında olup te cennete gitmiş bir kizim olduguna çok sevinmiştim..Beni bu dehşetli korkudan(fareden) kurtarıp Cennete sokacaktı… Kizim beni sag eliyle tuttu ve kurtardı… Ve sol eliyle fareyi itti.. ben o an korkudan ölü gibiydim..
 
Sonra tıpki Dünyadayken oldugu gibi onu kucagima oturttum! Bana dediki: Ey Babacigim! Deyip şu ayeti okudu bana:  “Eliflammim ye’ni lillezine Âmenu en tehşea kulubehum li zikrillahi.” Ona dedimki:  Kizimm!Bu fare neydi bana anlat!! Dediki:O fare enin dunyada icinde oldugun isledigin kotu amellerindi..Onu sen besledin buyuttun ve onun seni yiyebilecek buyukluge  sen ulastirdin!!
 
Ey Babacigimm!Sen bilmiyormusunki Dunyada islenen ameller Ahirette kiyamet gununde mucessem olarak karsimiza cikar!! Ona dedimki:  Peki o zayif adam?  
 
Dediki:
O Yasli ve zayif adam senin guzel amellerindi..Sen onu boyle zayıf böyle gucsuz.. boyle caresiz biraktin.. onu kendi haline aglattin..!!!Seni kurtarmasina izin veremicek duruma sen koydun! Eger ben dogmasaydim ve kucuk yasta gunahsiz olarak olmeseydim seni bu dehsetten kurtaracak baska bisey yoktu!
 
O an uykudan aglaya aglaya uyandim! Agzimdan cikan su kelimelerle: Evet Allahim vakti geldi..Evett Allahimmmmmm vakti geldii!!
 
Hemen gusul abdesti alip giyinip camiye kosyim sabah namazina! Gunahlarimdan arinmak kendime cennet yolunu cizmek..tovbe etmek Allaha yalvarmak icinnn… Camiye girdigim an imamin okudugu o ayet!!! Ruyamda kizimin beni kurtardiginda okudugu ayetti!!

ألم يأن للذين آمنوا أن تخشع قلوبهم لذكر الله

Meali: “İman edenlerin kalplerinin Allahın Zikrine dönmesinin zamanı gelmedimi?”

Bunları yaşayan kişi…
Tabiinlerin İmamlarının Efendisi!!
MALiK BiN DiYNAR!!!
 
O insanlar arasinda geceler boyu aglamasiyla bilinirdi…
 
Ve derdi ki: 
Allahim! Kimin cennete girecegini, kimin cehenneme girecegini sadece sen bilirsin! Ben bunlardan hangisiyimm??? Allahimm!!Beni cennet ehlinden eyle! Cehennem ehlinden eyleme! Malik Bin Diynar buyuk bir tovbe etti.. Ve insanlar arasinda soyle meshur oldu: Caminin kapisina giderdi ve insanlara seslenirdi..derdiki:
 
Ey asi insanlar ey gunahkar insanlar…Allahiniza donun!!Gafil insanlar….Allahiniza donunn!!! Ey Allahtan kacan kullar..Allahiniza donunn! Rabbin sana gece gunduz sesleniyorr!Seni cagiriyorr!!!
 
 “BANA BIR KARIS YAKLASANA BEN BIR DIRSEK YAKLASIRIM..BANA BIR DIRSEK YAKLASANA BEN BIR KULAC YAKLASIRIM…BANA YURUYRNE BEN KOSARIMM!!..
 
La ilahe illa ente Subhaneke…Inni kuntu min el-Zalimin(tovbe duasi) 
 
Peygamber efendimiz bir Hadis-i Şerifinde soyle buyuruyor:
 
أن يهدي الله بيدك رجلا واحدا خير لك من الدنيا وما فيها!
Meali:
“Bir insanin hidayetine vesile olman senin icin dunyadan ve icindeki herseyden hayirlidir”
 
Nakleden: Abdülkadir Haktanır