Bayram Yapalım Gel (Şiir)

bayram.yapalim.gelGel, önümüzdeki ki barikatları aşalım,

Hak davamızda beraber durmadan koşalım,

Hakkımız uğruna kardeşlerle destanlaşalım,

Kaybettiklerimizi arayıp bulalım  gel!..

 

Engel teşkil eden tabuları parçalayalım,

Bizim gerçek dost ve düşmanımızı tanıyalım,

Allahın yolunda birleşip beraber koşalım,

Dine âsilerden kurtulduk biz sevinelim gel!..

 

Kur’an okumak yasakları geride bıraktık,

Dinimize engel kanunların çoğunu attık,

Zaruri olan din dersini okullara kattık,

Bunların hepsine hep beraber sevinelim gel!..

 

Birkaç asır İslamiyet yayıldı bu Türkiye’den,

Maneviyat tahripçileri çıktı içimizden,

Bizlere zorla frenk ahlakını empoze eden,

Rabbimiz onları cezalandırsın diyelim gel!..

 

Namuslu bacıları elbisesiz bıraktılar,

İslam ahlakını hanımlardan alıp attılar,

Erkeğe namazda bile takke kodurmadılar,

Zorbalıktan kurtulduğumuza sevinelim gel!..

 

Mü’minlerin va veylaları o fikri def etti,

Müslümanlar zulümlere  senelerce sabretti,

Rabbimiz kötü hellerin çoğunu bizden çekti,

Dinsizlerin mağlup düştüğüne sevinelim gel!..

 

Mabedlerin çoğunu yıkıp ahır yapmıştılar,

Din dersi verilen mektepleri kapamıştılar,

Zikir hanelerin kapılarını  çakmıştılar,

Bunlar bizi ağlatmıştı artık sevinelim gel!..

 

Cumhuriyet onların dinsizliğine yaradı,

Müslümanlık namına ne varsa hep yasaklandı,

Zavallı mü’minler kalbinden gece gün ağladı,

Kardeşim biz yeter ağla”dık, şimdi gülelim gel!..

 

Üstadımıza yirmisekiz sene çektirdiler,

Kendisine on dokuz defa zehirlendirdiler,

İdam ettirmek için mahkemelere sürdüler,

Şimdi kurtulduğuna bizler bayram yapalım  gel!..

 

Allaha şükür o ızdıraplı günleri geçtik,

Hasret olduğumuz İslam’ın zemzemıni içtik,

Rabbin yardımıyla dindar liderler seçebildik,

Kalbi günülden bayram yapmak için koşarak gel!..

 

Şimdi, tenbellik yapma da Nur derslerine sen gel,

Yolunu kaybeden gençleri al dershaneye gel,

Nurlara sahip çıkmak için tüm engelleri del,

Şimdi nimetlere şükretmeye dershaneye gel,

Geceleri ihya edip Allaha bükelim bel!…

 

Abdülkadir Haktanır

ww.NurNet.org