Bediüzzaman’ın Ferağatı (Şiir)

Said Nursi Hazretleri acayip bir insandı

Ona meziyeti veren göğsündeki imandı

 

Lezzetlerden mahrum kaldı bütün ömrü boyunca

Doğru dürüst bir yiyecek yiyemedi doyunca

 

Maişet ve kıyafeti temiz ve sade idi

Tevekkül ve kanaati harikulade idi

bediuzzaman.in.feragati

 

 

 

 

 

 

 

İffet ve nezaketini hep muhafaza eder

Olumsuz bütün şeylerden kendini uzak eder

 

Dünyaya zerre miktarı meyil muhabbet etmez

Zekât ve hediyeleri katiyen kabul etmez

 

Gayet mütevazı olup şöhretten sakınırdı

Az söylemek âdetiydi gıybetten kaçınırdı

 

Bir nur-u vakar mevcuttu mübarek yüzlerinde

Muhabbet ve hikmet vardı o veciz sözlerinde

 

Mübarek vakitlerini katiyen boş geçirmez

Taharete önem verir asla abdestsiz gezmez

 

Nefsindeki en’aniyet gurur putunu kırmış

Tabiatperest putları dahi taru-mar etmiş

 

Maddi manevi menfaat hissiyat karışmadan

Kuran-ı tefsir etmiş ve O’na olmuş tercüman

 

Yeni yetişen nesiller böylesine muhtaçtır

İmanın hâlası için zaruri ihtiyaçtır

 

Üstad hayatı boyunca bir yuva kuramadı

Bunu düşünmeye vakit ve fırsat bulamadı

 

Fakat Allah kendisine çok şeyler ihsan etti

Bu dünyada manen O’na büyük mutluluk verdi

 

Dünyada hangi babanın bu kadar evladı var

Cismi yorgun ruhu ise mesut ve de bahtiyar

 

Ve hangi Üstad bu kadar talebe yetiştirmiş

İman kurtarma adına zirvelere erişmiş

 

Dünyamız devam ettikçe bu nurlar hep kalacak

Ebediyetlere kadar sel halinde akacak

 

Çünkü bu ilahi dava ta zirveye varacak

Bu nur Kuran’dan doğmuş ve Kuran’la yaşayacak

 

Bu yolun neticesinde hapis sürgün olsa da

Bin zulüm ve işkenceler zehirlenme olsa da

 

Rabbim! O ne büyük iman o ne boğulmaz bir ses

Ve işkencelere rağmen nasıl kısılmaz nefes

 

Semalardan daha yüksek denizlerden de derin

Bütün ulema içinde başkadır Sen’in yerin

 

O ne bitmez ve tükenmez o ne çelik irade

Kendini bu yola vermiş her şeyiyle amade

 

Harikalar harikası mübarek şahsiyettir

İnsanlığa verdiği ders sebat ve metanettir

 

Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR

www.NurNet.org