Dilencilik

Manevi duyguların arttığı bu Ramazan ayında bilhassa gerçek ihtiyaç sahibi olmayan insanlar çocukları da kullanarak Müslümanların bu duygularını istismar etmektedirler. Esat Coşan Hoca Efendi böyle dilencilere para verilmemesini tavsiyede bulunmuş bunlara para vermekle bunu sektör haline getirenlere yardım edilebilme ihtimalinin olduğunu söylemiştir.

Sırf dilendirebilmek için kasıtlı olarak özürlü hale getirilen insanların, çocukların olduğunu bilmekteyiz. Hatta böyle kişilerin kiralandıklarına şahit olduk. Tüm bunlardan anlaşılacağı üzere insanların bu duygularını kullanan, bunu sektör haline getirenlere karşı daha dikkatli olunmalı, yardım etmek isteyen kişi gerçek ihtiyaç sahibi olan insanları arayıp bulmalı, gerçek ihtiyaç sahipleri zaten sıkılıp gidip kimseden yardım isteyemez.

Bilhassa talebe kardeşlerimiz, ilim öğrenenler unutulmamalı. Hasta, ihtiyar, ilacını alamayan, kirasını ödeyemeyen, borç içinde kıvranan yanı başımızdaki insanları göremiyoruz bazen. Dinimiz, çalışmayı emir ve tavsiye ettiği gibi, bunu üstün bir fazilet olarak görmüş, tembelliği ve buna bağlı olarak dilenciliği de o ölçüde kötülemiş ve yasaklamıştır. Peygamberimiz (s.a.s.) yalnız üç sınıf insan için istemenin helâl olduğunu bildirmiştir. Bunlar da; bir şahıs veya topluluğa kefil olup borçlanan ve borcunu ödeyemeyen, bütün malı bir felâketle yok olan, fakir düşen ve fakirliği onu tanıyanlarca kabûl edilen kişilerdir. Bunların dışında kalan ve bir günlük yiyeceği bulunup, çalışıp kazanabilecek güce sahip birisinin dilenmesi ise caiz görülmemiştir.

İslâm; çalışmayan, tembel tembel oturan, bir lokma ile bir hırkaya rıza gösteren, başkalarına yük olan Müslümanları iyi bir Müslüman saymamıştır. Resulullah(sav) “Dilenmede olan kötülükleri bilseydiniz kimse kimseye bir şey istemek için asla gitmezdi. Buyurmaktadır. Yoksulu doyurmak, isteyene vermek Müslümanın görevidir. Fakat insan şeref ve haysiyetini zedeleyen, kişiliğini yok eden, yardımsever insanların temiz duygularının istismarına yol açan dilencilik, çirkin bir iş olarak görülmüştür.

Dilencilik; tembellik ve halkın yardım duygularını istismardan başka birşey değildir.

Çetin KILIÇ
Kaynak;
Sorularla İslamiyet
Risaleonline