İnsan Kanıyla Doymayan Caniler

Vatandan def olup gitsin, bu muzır hainler

Çok yaşasın onlara karşı duran, kaimler,

Nasıl birleşti bu iç ve dıştaki, katiller,

Müminleri çökertmeğe, bu yola girerler.

 

PeKaKa, feto, deaş gibi çok satılmışlar,

Hainliklerinden, yurtlarından atılmışlar,

Aldıkları ücret ile, bu hali almışlar,

Bu yolda hayvanlaşıp, birer cani olmuşlar.

 

Kürtlere Türkler mi zulmetti? Asla olamaz,

Dindarlar din kardeşinin, suçunu aramaz,

Bu kindarlık, Müslüman da asla yer tutamaz,

Dine lakaytlarda olduysa, bugün olamaz.

 

İnsanlıktan, hiç nasip almamış bu odunlar,

Masumlar kanına doymayan, bu vicdansızlar,

Yaşlıları ve çocukları, katleder bunlar,

İnsan kisvesine bürünmüş, bu canavarlar.

 

Kıyarlar, şerefli mahluk olan suçsuzlara,

Bunlar düşünmezler ki, hayat gidiyor sona,

Orada  suçu hiç atamazlar, ona buna,

O azapla yakmak için, mezar alır koynuna.

 

Niye kendine demezler, ben nereden geldim?

Şereflileri öldürmek için mi dirildim?

İnsanlık dışı hale, ben nasıl girebildim?

Onlar bilmezler ama ben bunu bildim bildim.

 

Demezler mi, bu halim ile ben ne olurum?

Bu zulmüm içen, hesap verirken yorulurum?

Ben öldükten sonra, kendimi nasıl bulurum?     

Bilmem lazım ki, hesap vermeye yumulurum .

 

O gün, mazlumlar haklarını kat kat alırlar,

Zalimler cehennem ile, baş başa kalırlar,

Caniler, tüm mazlumlara hak verir dururlar,

Orda, maktule hesap verirken yorulurlar.

 

Ne yazık ki, imansızın aklı ters çalışır,

O duramaz, gördüğü her müspet işe karışır,

Suçsuz insanların, canını almakta yarışır,

Muhakkak, o hesap gününde başını kaşır.

 

Aman Rabbim! Biz o asilerden olmayalım,

Senin kanunlarından, asla dur kalmayalım,

Sana karşı hesabımızı unutmayalım,

Senin Merhametinden nasipsiz kalmayalım.

 

Abdülkadir Haktanır

Sende yorum yazabilirsin

%d blogcu bunu beğendi: