İnsanlığın Yardımına Koş!

Abdülkadir, adın güzel ama işin nasıl?

Acaba harekatın, nice oluyor hasıl?

Sen sevap cihetinde, alıyor musun mahsul?

Yoksa o yönde kalıyor musun, eli boş kul?

 

Bari, küçük bir hakikati  anlat kimseye,

Gir çok faydalı olan, o mürşidan kisveye,

Mutludur o ki, uğraşır onlara benzeye,

Rabbim beni it, onlara benzetir demeye.

 

Sen sakın asla, bana ne diyenlerde olma,

Neme lazımcı olanlardan, olarak solma,

Bende keyfime bakarımı, kafana koyma,

Yaptığın sevaplı işlere, kat’iyyen doyma.

 

Çünkü bu fırsat, bir daha asla geri gelmez,

Ne yazık ki, bu vaziyeti herkes bilemez,

Amelinden başka, senle o mezara girmez,

Ölünce tek sevaplı, işlerin seni üzmez.

 

Günahkar için, öbür hayatta cehennem var,

Üzücüdür, herkes ateşe yanmaya koşar,

Hele imansızın karşısına, çıkmış sakar!

Ölümsüz bir hayatta, yanmak büyük zarar.

 

Rabbimiz bizlere, onu önceden bildirmiş,

Dini emirleri, sakın bırakmayın demiş,

Vazifeyi yapmayanları, çok tehdit etmiş,

Gafilin kötü halini, O önceden bilmiş.

 

Kardeş yap ne yap, kötü halden kendini kurtar,

Sonra gelir, evlat ve çok yakın akrabalar,

Onlara durma ver, güzel dini nasihatlar ,

Hiç durma, elinden geleni günahtan kurtar.

 

Tek birinin, imanını kurtarsan büyük kȃr,

Sahralar dolusu, kırmızı koyunlar kadar,

Cehennem ateşinde yanmak, ne büyük zarar,

Orada ki feryatları, hiç bilmeyenler var.

 

Yaşadığımız bu devre, denir ahir zaman,

Onun şiddetine karşı, çoğu demiş aman,

Çünkü bu zamanda, çoğunluk ateşe koşan,

Aman Rabbim, yaşıyorlar ona bakmadan yan.

 

Ey insan! Az uyu, çalış, düşün  kitap oku,

Kimsenin imanını kurtarmak için, sık doku,

İnsanları uyandır, çünkü onları tutmuş uyku,

Ah! O sekeratta çoğunu saracak korku.

 

Allah’ım,  Rahmetinle bu milleti sen kurtar,

Yoksa, bu milleti büyük felaket karşılar,

Çünkü, çoğu yaşar kendini yapmadan ayar,

Rabbim, kurtarmazsan bizi müthiş ateş yakar.

Abdülkadir Haktanır

Sende yorum yazabilirsin

%d blogcu bunu beğendi: