Makamını fark etmeli insan

Ey insan, değilmiydin eşrefi mahluk,

Ne cesaretle kazandın, bunca hukuk,

Dikkat et, boş yerlerde yapma tak tuk ,

Unutma, bȃlȃya çıkmaktır senin hakkın.

Övünmek için, sakın bakma aynaya,

Neden renklenirsin, olumsuz boyaya,

Yerini koru, başını vurma kayaya,

Çünkü, yükseğe çıkmaktır senin hakkın.

Göster bana, var mıdır insan gibisi,

Fakat, lazımdır olmak onun dirisi,

Ona ruh vermeliyiz, boştur gerisi

Veremezsen, elinden gider hakkın

Bak nasıl duygularla, donatıldın?

Hiç hak etmeden, onlarla çalgı çaldın,

Ne yazık ki, günahla kendini yaktın,

Günahtan korunmak ti, senin hakkın.

Eşrefi mahluk, unvanına sarıl sen,

Uyanık olmalısın, yollar dolu diken,

Dikkat etmezsen, olursun zahmet çeken,

Kardeş uyuma, yoksa gider hakkın.

Unutma, yaşadığın zaman şedittir,

Yolundan engelleri sağa sola ittir,

Kendine, Önderin yolunu takip ettir,

Çünkü odur, sana verilmiş ana hakkın.

Madem Rabbin, seni çıkarmış balaya,

Sen koru hakkını, yoksa kalırsın yaya,

Gafletten korunursan, çıkarsın ȃlȃya

Vazifeni bilmektir, senin ana hakkın.

Ey insan uyan! Sahip çık kendine,

Dikkatli ol, leke sürme şerefine,

Korun lekelilerden, deme bana ne,

Kendini korumaktır, senin  hakkın.

 

Abdülkadir Haktanır

Sende yorum yazabilirsin

%d blogcu bunu beğendi: