Mumdan Ders Alalım (Şiir)

Mü’min bir mum gibidir, kardeşi için erir,

Kardeşini kurtarmak için, canını verir. 

 

Mü’min bencil değil, kardeşini de düşünendir,

Düşen dostunun kalkmasına, elini verendir.

 

Ücret dağıtıldığı zaman, kardeşine verir,

Hizmet lazım olduğu vakit, kendini gösterir.

 

Çünkü onun gözü ahrete, bol sevap götürmek,

Daha önce yapmış olduğu günahları, silmek.

 

Komşusu aç iken, imkânsız, o tok yatamaz,

Yalnız kendini düşünenlerden  olamaz.

 

Aç olanı doyurdu mu, fazlasıyla zevk alır,

Bu gibi sevaplı işlerden, kendi memnun kalır.

 

Hasta ve dertliler nerede var, arayıp bulur,

Dertlerini giderince, oh çeker memnun olur.

 

Hele, imanda şüphesi olanın elinden tutar,

Yavaşça ikna ederek, Nurlu derslere atar.

 

Manevi  hayatını tedaviye çalışır,

O yolda fedakâr olmaya, duramaz alışır.

 

Okulda tabiatçı  olan  gençlere çok acır,

Onlara o fikri verenlere ister kahır.

 

Laiklik vatandaşın çoğunu bencil yapmış,

O sistemden çok kimse, maneviyatsız kalmış.

 

Bundandır, insanlar bencillikte ilerlemiş,

Sevap ve günaha inanmakta, gerilemiş.

 

Ecnebi görünüşlü kızları gürünce, ağlar,

Kötü giyimden kurtulan kızlar için, çağlar.

 

Mü’minde hedef, sevap bavulunu doldurmak,

Hayatını  ateşten, kurtulmaya çalışmak.

 

İmansızın biri asla fedakâr olamaz,

O menfaatinden başka , kafaya koyamaz.

 

Çünkü insan, her an menfaatin peşindedir,

Ahirete inanmayan, maddeciliktedir .

 

İmansız olan kişi, fedakârlık yapamaz,

Ona göre yok, bir hayata yatırıma dalmaz.

 

Fakat Mü’mine, Allah sonsuz hayat va’d etmiş

Kur’anında, bize çalışın kazanın demiş.

 

Bundandır hakiki mü’min, tebrikler hakketmiş

Çünkü o imansızlığı, hali ile defetmiş,

 

Sonra kalbi dolu bir ümitle, rahatça yaşar,

Günleri geçtikçe, ümitle mutluluğa koşar.

 

Küfrü ispata koşanları,kalbinden yuhalar,

Frenklere ters bakanlara, içten hayırdualar .

 

Abdülkadir Haktanır

www.NurNet.org