Penceremde Kuşlar

Ruhumun penceresidir gözlerim.

Pencereler gözleridir evlerin…

Rabbim ne güzeldir günlerin, gecelerin.

Yaşamamız, sevmemiz.

Ölmemek için ölmemiz.

Kalbimizin sahibinin Sen olduğunu bilmemiz.

Ne güzeldir Rabbim, ne güzel…

Her sabah erkenden.

Penceremde kuşlar.

Beni hayata çağırırlar.

Türlü türlü seslerle, zikirlerle…

“Haydi! Sen de bu halkaya katıl!” derler.

Duyulan ses mi, söz mü?

Bu dinleyene bağlı.

pencerede kuşlarPenceremde kuşlar.

Bahçelerde rengârenk çiçekler.

Gönüllerde sevgiler… Dallarda meyveler…

Anneler, ah anneler. Güzel anneler…

Anne olup da çirkin biri var mı hiç?

Anneler, ah anneler…

Bulutlar bile sevdalı size.

Rahmet olup yağıyor üstünüze.

Onun için mi ipekten yumuşaktır sineniz?

O güzel yüreğiniz. Hep dalgalı bir deniz…

Yarının hayali var, ışıl ışıl gözlerinizde.

Büyüyor çocuklar gibi, sevgiler de kalbinizde.

Ah, bilmezler, görmezler ki sizi.

Perdenin gerisindeki, o dualı dilinizi.

Her çocuk hisseder ama annesinin duasını.

Zaten o dualar iyileştirir hayatın yarasını.

Pencerenin gerisinde silüetler.

Okula ya da işe giderken…

Bir gölge gibi duaları bizi izler.

Çoktan yıkılırdık duaları olmayaydı analarımızın.

Onlar gerçek kahramanları bu dünyamızın.

Belli bir vakit yok bizi hatırlamaları için.

Her an onların gönüllerindeyiz, dillerindeyiz, dualarındayız.

Rabbim, ne kadar da güzel yaratmışsın.

Her şeyi yerli yerine koymuşsun.

Bazen hissederim, diyemem.

Tam dile gelir, söyleyemem.

Penceremde kuşlar…

Bir düşünün, ya olmasaydılar?

O ince nağmelerin, o güzel seslerin olmadığı bir dünya.

Bu kadar güzel olur muydu?

Güller güzel ama ya bülbüller olmasaydı?

Yarım kaldırdı bu güzellik.

Kokular olmasaydı… Hepten yarım kalırdı.

Penceremde kuşlar olmasaydı…

Eksik kalırdı bu güzellik.

Bu kusursuz güzellik… Sendendir Rabbim, Sendendir.

Ne varsa hamde, şükre lâyık; hepsi Sendendir.

Ağaçta çiçek, dalda meyve, masmavi gökyüzünde beyaz bulutlar.

Rahmetinin tecellisidir Rabbim.

Seviyorum penceremi.

Oradan gösterdiğin bin bir güzellikleri.

Seviyorum o sesleri.

Olmayaydı o sesler, hep yarım kalırdı bir şeyler.

Şükür ki var.

Penceremde kuşlar.

Bahtiyarım Rabbim. Adını anmakla bu sabah.

Bahtiyarım Rabbim. Sana hamd etmekle bu sabah.

Bir de şükrü var, teşekkürü var bu insanın.

Benden zarar gelmez.

Daldaki çiçeğe, ağaçtaki meyveye, kovandaki arıya.

Bu dünyamın bir parçasıdır onlar.

Onlara bakıp, Rabbim Seni anarım.

Bu sesleri dinlerim, Seni zikrederim.

Nimetlerini yâd edip yaşarım.

Dualı bir dil ile Seni anıp, günümü ulvî hazla tamamladığımdan…

Memnunum yaşadığımdan.

Bazen sebepsiz gülüşüm sokaklarda…

Dilsiz değilim ya, susamam da.

Haykırırım bu güzellikleri.

Sabahın fecrinde, gecenin ilerleyen vaktinde.

Şükürler dolusu bir kalple ve dille, Sana hamd ederim Rabbim.

Şükrü, teşekkürü de olmasaydı bu insanın…

Bunca nimetlerin değeri, birden hiçe inecekti.

Rabbim, geç de olsa gördüm. Senden bildim.

Düşünmenin de bir ibadet olduğunu…

Tefekkürün de teşekkür olduğunu bildim.

Gönderdiğin Nebi’n ile, Elçin (asm) ile bildim.

Penceremde kuşlar ile bildim.

Sesler ve renkler benim için.

Her şey benim için… Her şeyi Senden bildim…

Senden gelen nimetleri yâd ediyor o güzel sesleriyle.

Penceremde kuşlar…

Gelen ve gelecek olan nimetleri alkışlıyorlar.

Yarının büyük oluşlarını müjdeliyorlar.

Katılıyorum seve seve… Coşkuyla o seslerin arasına…

Rabbim; “Bu diller, bu sesler, bu gözler kimin?” diye bir gelip sorulmadan.

Hakkını vermek istiyorum.

Bu güzel dünyada bir tefekkür miracını da böyle yaşamak istiyorum.

Coşkuyla, arzuyla, Hz. Peygamber Efendimizin gözümün nuru dediği o namazıyla.

Penceremde kuşlar…

Gözümde yaşlar ve dilimde dualar…

Hamdim, şükrüm Sanadır Rabbim.

Her nimeti Senden bildim.

Yaşattığın her şey için.

Sana sonsuza kadar hamd; resulüne (asm) sonsuza kadar salât-u selâm ederim.

Selim Gündüzalp

zaferdergisi.com