Rus Kumandana Ayağa Kalkmayan Esir! (Şiir)
BEDİÜZZAMAN İLE RUS KUMANDAN
Bin dokuz yüz on altıda Üstad esir oluyor
Ruslarca esir kampına doğru götürülüyor
Kosturma’daki bu kampta geçiyor esareti
Esirlere gösteriyor ilim ve marifeti
Esir olan subaylarla sohbetler ediyordu
Onların imanlarını kuvvetlendiriyordu
Bir gün Rus Başkumandanı onları teftiş eder
Teftişleri esnasında O’nun yanından geçer
Üstad ona selam vermez ve hiç yerinden kalkmaz
İkinci kez geçer yine onu hiç umursamaz
Üstad’ın hareketine Başkumandan çok kızar
Tercüman vasıtasıyla sebeplerini sorar
Hürmet etmediği için Üstad’a hiddetlenir
“Herhalde tanımadılar” diyerek de söylenir
Üstad diyor: ”Tanıyorum Nikola Nikolaviç
Şu kâfir Başkumandanı hatırlamaz mıyım hiç”
Kumandan diyor ki: “Madem sen beni tanıyorsun
O halde Rus ordusuna hakaret ediyorsun”
Üstad ona cevap verir: “sana hakaret etmem
Bir Müslüman âlimiyim ben sana kıyam etmem
Çünkü imanlı bir kimse bir kâfirden yücedir
Bilir misin kıyamette ahvaliniz nicedir”
Divan-ı harbe verilir Üstad Bediüzzaman
Olacağa önem vermez bunu duyduğu zaman
Diyor ki: “İdam kararı pasaport hükmündedir
Beni ebedi âleme alıp götürmektedir”
Ve nihayet idamına kesin karar verirler
Namaz kılabilmek için onlardan izin ister
Hüküm infaz edilmeden namazı eda eder
Rus Kumandanı gelerek Üstad’tan özür diler
“Beni affedin” diyerek yeni bir karar alır
Verilen idam hükmünü hemen geri aldırır
Üstad iki buçuk sene esarette kalıyor
Oradaki hayatını İslam’a vakfediyor
Kur’an ve sünnet aşığı burada da boş durmaz
Fedakârane çalışır gece gündüz yorulmaz
Bu müddet içerisinde katiyen boş durmuyor
Esir olan zabitlere her gün dersler veriyor
Bir gün bu ders sırasında bir Rus kumandan gelir
Siyaset yapıyor diye dersine mani olur
Sonra işin iç yüzünü Rus Kumandan öğrenir
İşlerine karışmadan O’nu serbest bırakır
Bin dokuz yüz on sekizde kurtulup firar eder
Varşova, Viyana derken İstanbul’a da geçer
Cenabı Allah Üstad’tan ebeden razı olsun
Ahmet Tanyeri’yi O’na Cennette komşu etsin
Ahmet Tanyeri – DİYARBAKIR
Yazarlarımız
