Madem şükredenleri mükâfatını yalnız Allah verir. Biz şakirinden olmaya gayret etmeliyiz. Öyle bir devirde yaşıyoruz ki nimet haddinden fazla çoğaldı fakat ne yazık ki şükür azaldı. Nimetin şükrünü eda edebilmek için: O nimetin yok olduğu devri hatırlamak lazım ki nimetin kıymeti bilinsin (Abdülkadir Haktanır)

Kimi duasıyla kuvvet verir, şifa olur, deva olur, nur olur. Kimi dinleyicidir, feyizler oluk oluk akar sinelerinden. Sessiz lisanlarindan aminler yükselir arş’a. Kimi okuyucudur, dalar tefekkür deryasına, eder sessizce en kalbi duasını (Abdülkadir Haktanır)

İnsan yüzmesini bilmeden denize girse ölür. Ama, cenin 9 ay su içinde yaşıyor, ölmüyor. Orada ceninin eli oluyor, eline parmak oluyor, kafa oluyor, ciğerler oluşuyor, böbrekler, kalp oluşuyor vesaire. Günleri tamamlanınca sudan karaya çıkıyor. Bu işleri Allahtan başka kim yapabilir ki? (Abdülkadir Haktanır)

Bu kâinatta göz ile görünen hakîmane ef’alin ve basîrane tasarrufatın şehadetiyle; bu masnuat bir Hâkim-i Hakîm’in, bir Kebir-i Kâmil’in hududsuz sıfât ve isimleriyle ve nihayetsiz mutlak olan ilim ve kudretiyle yapılıyor, icad ediliyor (Abdülkadir Haktanır)

İslam ümmetine bir üstünlük verilmiş mi? Evet. Hem de ne muhteşem! Fakat bu üstünlük bir şarta bağlı. Yahudilerin üstünlüğü fıtrî, Hıristiyanların üstünlüğü tebeî, Müslümanların üstünlüğü şartlı! Haksızlık gibi geldi size değil mi? (Paylaşan: Abdülkadir Haktanır)