Etiket arşivi: çekirdek

Duyguların Gelişiminde Aile Ve Annenin Önemi

aileİnsanın yaşadığı aile onun için çok önemlidir. Günümüzde anne, baba ve çocuktan oluşan çekirdek aileler büyük ailelerin yerini aldılar. Ailenin sağlıklı olması için ilk baştan doğru kurulmalıdır. Karşılıklı sevgi, şefkat, fedakârlık ve merhamet duyguları ailenin temelini oluşturur. Güzellik, zenginlik veya ekonomik bağımsızlık gibi ölçütlerin ön planda olması sağlıklı aile kurulması için olmazsa olmaz şartlar değildir. Günümüzde yapılan evliliklerde boşanma oranları eskiye göre çoktur. Sürdürülen mutsuz aile sayılarını ise kimse tam bilemiyor.

Ailenin yaşadığı ev ne bir otel ne de bir lokantadır. Orası aile bireylerin sığanığıdır, dünyadaki cennetidir. Sağlıklı bireylerin yetişmesi aile ilişkilerinin düzgün yürütülmesine bağlıdır. Sağlıklı toplumun şifreleri de orada yazılır. Bir çocuğun hayatla ilişkileri anne- babasıyla başlar. Onun izleri ise yaşam boyu devam eder.

Aile içinde en büyük görev anneye düşer. Erkeğini vezir de eden rezil de eden kadındır sözü doğrudur ama eksiktir. Çocuklarını da diye bu söze eklemek gerek. Çünkü çocuk ailede ilk eğitimi anneden alır. Karşılıksız sevgi ve fedakârlığı çocuklarına veren odur.

Yapılan araştırmalar göstermiştir ki 0-6 yaş arasında çocukların öğrendikleri 6 yaştan sonra öğrendiklerinden daha fazladır. İnsanın alt yapısı bu dönemde kurulur. Beyindeki “sevgi, öfke ve güven” gibi duyguların temelleri bu yaşlarda atılır. Diğer alanlar ise 6 yaştan sonra şekşllenir.(*) Nevzat Tarhan. Prof.Dr. Sen Ben ve Çocuklarımız s.30

Dünyada hiçbir canlının yavrusu insanın yavrusu kadar korunmaya ve bakıma muhtaç olarak doğmaz. Annenin çocuğuna karşı olumlu veya olumsuz davranışları onun ileriki hayatında unutulmayan izler bırakır.

Bazı anneler çocuklarını kucağına almazlar, emzirmezler, ona sarılıp okşamazlar, onunla ilgilenmezler. Böyle ailelerde yetişen çocuklar duygusal açlık çekerler. Doğuştan gelen duygular gelişemez, terbiye edilmesi gereken duygular kontrol altına girmeyi öğrenemez. Onlar da bu yanlışlıkları kendi çocuklarına naklederler. Böylece olumsuz bir kısır döngü kurulur. (**) Engin Geçtan, Prof.Dr. İnsan Olmak, s.33-34

*Evet, insanın en birinci üstadı ve tesirli muallimi, onun validesidir. Bu münasebetle, ben kendi şahsımda katî ve daima hissettiğim bu mânâyı beyan ediyorum:

Ben bu seksen sene ömrümde, seksen bin zatlardan ders aldığım halde, kasem ediyorum ki, en esaslı ve sarsılmaz ve her vakit bana dersini tazeler gibi, merhum validemden aldığım telkinat ve mânevî derslerdir ki, o dersler fıtratımda, adeta maddî vücudumda çekirdekler hükmünde yerleşmiş. Sair derslerimin o çekirdekler üzerine bina edildiğini aynen görüyorum. Demek, bir yaşımdaki fıtratıma ve ruhuma merhum validemin ders ve telkinâtını, şimdi bu seksen yaşımdaki gördüğüm büyük hakikatler içinde birer çekirdek-i esasiye müşahede ediyorum (LEMALAR,24.Lema)

Yaşamın birinci yılında bebeklerde çevreye karşı güven veya güvensizlik duygularının temeli atılır. Onun için 1.yıl çok önemlidir. Bebekler kendilerine annelerinin yaklaşımlarının samimi veya zorlama olup olmadıklarını algılar. Biyolojik gelişme ile beraber duygusal ve zihinsel gelişim ve olgunlaşma da başlar. Aile içinde birbirine karşı saygı, şefkat, fedakârlık ve merhametli davranışlar olmalıdır. Eşler birbirine karşı gösterdikleri duyguların ebediyen ve ölümsüz olmasını istemeli ve ona göre davranmalıdır. Yeri geldiğinde aile reisi gibi yeri geldiğinde arkadaş ve kardeş gibi davranılmalıdır. Aile içinde başta anne ön planda iken zaman içinde babanın sorumluluğu da başlar.(*) Engin Geçtan, Prof.Dr. İnsan Olmak, s.31-38

* Nev-i beşerin hayat-ı dünyeviyesinde en cemiyetli merkez ve en esaslı zemberek ve dünyevî saadet için bir Cennet, bir melce’, bir tahassüngâh ise, âile hayatıdır. Ve herkesin hânesi, küçük bir dünyasıdır. Ve o hâne ve âile hayatının hayatı ve saadeti ise, samimi ve ciddî ve vefâdarâne hürmet ve hakiki ve şefkatli ve fedâkârâne merhamet ile olabilir. Ve bu hakiki hürmet ve samimi merhamet ise, ebedî bir arkadaşlık ve dâimî bir refâkat ve sermedî bir beraberlik ve hadsiz bir zamanda ve hududsuz bir hayatta birbiriyle pederâne, ferzendâne, kardeşâne, arkadaşâne münâsebetlerin bulunmak fikriyle, akîdesiyle olabilir. (SÖZLER,10.Söz)

Yeryüzündeki bütün anneler, insan olsun hayvan olsun yavrularına karşı karşılıksız, menfaatsiz sevgi beslerler. Ayaklarının altında Cennet olan o eli öpülesi anneler tam bir fedakârlık anıtıdırlar.

İnsandaki sevgi dugusu onun en kıymetli duygusudur. Kişiyi mutlu kılar. Evrenin tek ve bir Yaratcısı olduğu sırrını çözse, bu küçücük insanın içindeki sevgi onu öylesine büyütür ki evreni kaplar. Bütün varlıkların nazlıbir sultanı olur. Eğer o, tek Yaratıcı fikrinden uzaklaşsa, içindeki sevgi başına bela olur. Tüm sevdiği şeyleri kaybetmenin acılarını taşır. Kendini bu acılardan kurtarmak için eğlenceyle, uyuşturucu şeylerle geçici olarak düşünmeyi iptal eder.

*İnsanın en lezzetli ve tatlı ve kıymetli hissi olan muhabbet, eğer sırr-ı tevhid yardım etse, bu küçücük insanı,kâinat kadar büyüttürür ve genişlik verir ve mahlûkata nazenin bir sultan yapar. Eğer şirk ve küfre düşse -el’iyâzû billah! -öyle bir musibet olur ki, mütemadiyen zeval ve fenâda mahvolan hadsiz mahbuplarının ebedî firaklarıyla biçare kalb-i insanîyi her dakika parça parça eder. Fakat, gaflet veren lehviyatlar, muvakkaten iptal-i his nev’inden zahiren hissettirmiyor. (ŞUALAR,2.Şua)

İnsanı insan yapan en önemli özelliği içinde taşıdığı sevgidir. Evrenin sahibinin Allah olduğu inancı onun yardımına koşmazsa hayattaki tek evladını kaybeden annenin acılarını içindeki bu sevgi onu dünyanın en bedbaht insanıyapar.

*İnsanın en lâtif ve şirin bir seciyesi olan şefkat, eğer sırr-ı tevhid onun yardımına yetişmezse, öyle müthiş bir hırkat, bir firkat, bir rikkat, bir musibet olur ki, insanı en bedbaht bir dereceye indirir. Tek bir güzel yavrusunu ebedî kaybeden bir gafil valide, bu hırkati tam hisseder. (ŞUALAR,2.Şua)

Sevgilerin en güzeli insanın doğasına, özellikli olarak da insan olsun hayvan olsun bütün annelerin içine konmuştur. Sevgi en güzel ve gerçek karşılığını annelerin kalbinde bulur. Onlar yavrularına karşı gösterdikleri sevgiye karşılık hiçbir ödül ve rüşvet istemezler. Gerektiğinde evlatları için bedenini, ruhunu hatta ebedi mutluluğunu bile feda ederler. Bu duygu daha sınırlı da olsa hayvanlarda bile vardır. Yavrusunu kapmak için köpeğe karşı koyan tavuk, onu korumak uğruna başını kaptırır, hayatını feda eder.

*hâlis muhabbet, fıtrat-ı insaniyede ve umum validelerde derc edilmiştir. İşte bu hâlis muhabbete tam mânâsıyla validelerin şefkatleri mazhardır. Valideler, o sırr-ı şefkatle, evlâtlarına karşı muhabbetlerine bir mükâfat, bir rüşvet istemediklerine ve talep etmediklerine delil; ruhunu, belki saadet-i uhreviyesini de onlar için feda etmeleridir. Tavuğun bütün sermayesi kendi hayatı iken, yavrusunu itin ağzından kurtarmak için-Hüsrev’in müşahedesiyle-kafasını ite kaptırır. (LEMALAR,17.Lema)

Her insan insan olma özelliği nedeniyle çevresindeki bir çok şeyle ilgilenir. Onların mutluluklarıyla mutlu olur, acılarından o da acı çeker. Özellikle canlı varlıklarla hayvanlara, bitkilere, insanlara ilgi duyar. Öncelikle de çok sevip görüştüğü dostlarının elemlerinden etkilenir o da onlarla birlikte acı çeker. Mutluluklarını paylaşır, onlarla birlikte mutlu olur. İyi günde de kötü gündede onlardan hiç ayrılmaz. İşte gerçek sevgi budur.

*insan,insaniyet cihetiyle, ekser mevcudatla alâkadardır. Onların saadetleriyle mütelezziz ve helâketleriyle müteellimdir. Hususan zîhayat ile, ve bilhassa nev-i beşerle, ve bilhassa sevdiği ve istihsan ettiği ehl-i kemâlin âlâmıyla daha ziyade müteellim ve saadetleriyle daha ziyade mesut olur. Hattâ, şefkatli bir valide gibi, kendi saadetini ve rahatını onların saadeti için feda eder.(MEKTUBAT,24.mektup)

Dr.Selçuk Eskiçubuk

Said Nursi’den Mutlu Aile Hayatı Düsturları

BEDİÜZZAMAN’IN AİLE HAYATI DÜSTURLARI

Toplum içinde en küçük sosyal kurum olan aile, aynı zamanda toplum hayatını da düzenleyen bir kurumdur. Bir toplumunun aile hayatı o toplumun sosyolojik hayatının da aynası olur. O topluma yön verecek bireyler de o ailelerden çıkar. Bediüzzaman aile hayatını insanlığın dünya hayatında bir çok şeyin bir arada bulunduğu bir merkez olarak görür ve şu ifadelere yer verir ; “Nev-i beşerin hayat-ı dünyeviyesinde en cemiyetli merkez ve en esaslı zemberek ve dünyevi saadet için bir Cennet, bir melce’, bir tahassüngah ise, aile hayatıdır. Ve herkesin hanesi, küçük bir dünyasıdır.”
AİLE HAYATININ SAADETİ SAMİMİ BİR VEFA VE HÜRMETTEN GEÇER 

Dünyada ve Türkiye’de boşanma oranlarının hızla arttığı günümüzde, mutsuz evliliklerde günümüz toplumunun en büyük sorunu olarak yerini almaktadır. Maddi ve manevi yaralarımızın tedavisinde Kur’an-ı Kerim eczanesinden aldığı ilaçlarla bu asrın anlayışına sunan Bediüzzaman Said Nursi, bu hastalığın ilacını da şu şekilde verir ;

“Aile hayatının hayatı ve saadeti ise, samimi ve ciddi ve vefadarane hürmet ve hakiki ve şefkatli ve fedakarane merhamet ile olabilir. Ve bu hakiki hürmet ve samimi merhamet ise, ebedi bir arkadaşlık ve daimi bir refakat ve sermedi bir beraberlik ve hadsiz bir zamanda ve hududsuz bir hayatta birbiriyle pederane, ferzendane, kardeşane, arkadaşane münasebetlerin bulunmak fikriyle, akidesiyle olabilir.”
EVLİLİK KARARI ALIRKEN DİKKAT !

Evlilik kararı alınırken yapılan en büyük hayatalardan biriside eşlerin birbirlerinin güzelliklerine bakarak karar vermesidir. Yani o sevgiyi sadece insanın geçici birkaç yıl sürecek güzelliğine bina edip, o güzellik kaybolduktan sonra insanların hayal kırıklığına uğramasıdır. Bediüzzaman’ın bu konu hakkındaki tespitleri dikkat çekicidir ;

“Bu haremim, ebedi bir alemde, ebedi bir hayatta daimi bir refika-i hayatımdır. Şimdilik ihtiyar ve çirkin olmuş ise de, zararı yok. Çünkü, ebedi bir güzelliği var; gelecek. Ve böyle daimi arkadaşlığın hatırı için, her bir fedakarlığı ve merhameti yaparım” diyerek, o ihtiyare karısına, güzel bir huri gibi muhabbetle, şefkatle, merhametle mukabele edebilir. Yoksa kısacık, bir iki saat suri bir refakatten sonra ebedi bir firak ve müfarakata uğrayan arkadaşlık, elbette gayet suri ve muvakkat ve esassız, hayvan gibi bir rikkat-i cinsiye manasında ve bir mecazi merhamet ve sun’i bir hürmet verebilir. Ve hayvanatta olduğu gibi, başka menfaatler ve sair gàlip hisler, o hürmet ve merhameti mağlup edip, o dünya cennetini cehenneme çevirir.
Sosyal hayatımızı düzenleyen bu kuralları asrımızın idrakine sunan Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri “Risale-i Nur Külliyatı” nda daha birçok konuya yer vererek ahret ve dünya hayatımızı kurtaracak bir çok formülü insanlara sunmaktadır.
Risale Ajans

Birbirine Güç Veren Çekirdekler

Sitemizi Takip Eden Bir Üyemizden :

Yazılarınızı her gün büyük bir keyifle okuyorum. Üzerlerinde çalışılmış, emek verilmiş, güncel konulara hitap eden, çok istifade edebildiğim ve büyük bir hazla okuduğum yazılar.

Öncelikle bu kutucuk izin verirse kendimi birazcık anlatmak isterim. Yaklaşık 10 yıldır şu anda bulunduğum şirkette çalışmaktayım. Kamuya ait özel bir şirket burası. Burada çalışan yaklaşık 2500 kişinin çoğu muhafazakar yapıda. Her cemaate her grupa ait arkadaşlar var.

2006 yılında şirketimizde işe başlayan bir ablanın vasıtasıyla 1 saatlik öğlen arasının yarım saatini Risale-i Nur okumalarına ayırdık. Benim bu gruba katılmam 2008 yılını buldu, evladıma yeni kavuşmuştum, doğum izni kullanmıştım.

En başta bir konu seçilip onun üzerinden atıflı yapılan dersler, zamanla seri kitap takibi olarak devam etti çok şükür. İlk başlarda yaklaşık 10-15 kişinin iştirak ettiği derslere  şu an düzenli olarak 7-8 kişi katılıyor. Günde yarım saat, şirketin ücra köşesinde bayanlar için yapılmış mescidi kullanarak kitap okuyoruz.

Lemalar ve Mektubat’ı bitirdik. Sözler’den 30. söz’deyiz.  Aylık program yaptık, çetele haline getirdik.

Pazartesi-Salı kitap okuyoruz.

Çarşamba her hafta seçtiğimiz bir esma üzerine tefekkür yapıyoruz, daha önce tefekkür ettiğimiz esmaları da düşünerek.

Perşembe, sorumlu arkadaş bir mektup seçiyor onu okuyup konuşuyoruz.

Cuma günü ise Cevşen ve diğer sair duaları okuyup hep birlikte dua ediyoruz.

Her gün mutlaka birbirimize ismen dua ediyoruz, günde 1 ayet bile olsa Kuran okumaya çalışıyoruz. Ayrıca haftalık/aylık hatim-yasin-tefrice-ihlas okumalarımız var. Programımızı bu şekilde yaptığımız için seri kitap takibinde çok ilerleyemiyoruz ama buna da şükür.

İçimizden sebatkar ve evinde de Derse başlayan arkadaşlarımızdan biri, bize, “Çekirdek” ismini vermiş.

Risale-i Nur’dan başka her hangi bir bağlantımız yok. Hepimizde farklı yayınevlerinin kitapları var. Kimisi sözlüklü tercih ediyor, kimi özellikle sözlüksüz. Zorlama yok, baskı yok şekil yok, ama hepimiz hep aynı saatte oradayız.

Sitenizi yaklaşık 1-2 aydır takip ediyorum. Derslerde “Nurların inkişafı“, diye hep değinirdik ama şimdi anlıyorum Dünyaya ne kadar yayıldığını, Dershaneler, Dersler inanamıyorum !

Hepimiz bu yapının “çekirdek“leriyiz, farkında olmadan birbirimize güç kuvvet veriyormuşuz bunu bir kez daha anladım.

Emeği geçen herkesten Allah razı olsun. Allaha emanet olun.

www.NurNet.org