Talebeleri, Üstad’ın Ramazan’da uyumadığını, tüm gece ara vermeden, Kur’an, Cevşen, Risale-i Nur, Hizbu’l-Envar, Hakaiku’l-Nuriye okuduğunu aktarıyor. Üstad Hazretleri, özellikle Ramazan’ın on beşinden sonra talebelerini de uyutmamaya çalışır, geceleri ihya etmelerine vesile olurdu.
Kur’an odaklı bir hayat yaşayan Bediüzzaman Hazretleri’nin, Kur’an ayı olan Ramazan’a da bu yüzden çok ehemmiyet verdiğini belirten talebeleri, Üstad Hazretleri’nin bütün hayatında, özellikle akşam ve sabah namazlarından sonra evrad-u ezkârla geçirdiğini, mübarek gecelerde de kesinlikle uyumadığını ifade ediyorlar. 1954 yılında Bediüzzaman Hazretleri’nin yanına giden ve O’na talebe olma şerefine erişen Mustafa Sungur ağabey, Üstad Hazretleri’nin Ramazan’ını anlatırken şu ifadeleri kullanıyor: “Üstad’ımız Ramazan ayında uyumazdı. Bütün bir gece hiç durup aralık vermeden, Kur’an, Cevşen, Risale-i Nur, Hizbu’l-Envar, Hakaiku’l-Nuriye okurdu. Geceleri arada bir 15-20 dakika gibi kısa dalmalar dışında hiç uyumazdı.“
Necmeddin Şahiner’in kaleme aldığı Son Şahitler isimli çalışmada Üstad’ın Ramazanlarını anlatan talebeleri onun bu aya verdiği kıymeti ve ayı değerlendirişini anlatırken insanı hayrete düşüren ifadeler kullanıyorlar. Üstad’ın 1953’te Fatih Çarşamba’daki evinde üç ay kadar misafir olarak kalan talebelerinden Mehmet Fırıncı ağabey bir Ramazan ayında Üstad Hazretleri’nin özellikle geceleri hiç uyumadığını, onun bu mübarek aya has bir usulünün olduğunu belirterek söz konusu usulünü şöyle izah ediyor: “Üstad Hazretleri bize derdi ki: ‘Ramazan’da insan oruçla ibadet halinde olduğundan, uykuda da olsa farz bir ibadeti ifa etmiş oluyor.‘ Her dakikası bire bin verilen bir ayda ibadetsiz bir zaman boşluğu bırakmak istemiyordu. Onun için iftardan sonra zaten akşamla yatsı arası kendisinin her zaman normal olarak evrad vaktidir. Tâ sahura kadar, imsak vakti girer girmez hemen sabah namazını kılar, tesbihatı kendisine mahsus ifadan sonra istirahata çekilirdi. Tâ kuşluğa kadar. Ondan sonra kalkar, gene Nur dersleri ve evrad u ezkâr ile meşgul olurdu. Üstad Hazretleri geceleri çok parlak ışıkta evrad ve ezkâra devam ederdi. Loşluktan hoşlanmadığını görürdüm.”
Bediüzzaman Hazretleri’yle 1947 yılında tanışan rahmetli Bayram Yüksel ağabey de Üstad’ın Ramazan’ını anlatırken şu ifadeleri kullanıyor: “Üstad’ımız Ramazan’ın on beşinden sonra kendisi yatmazdı, bizi de yatırmazdı. Hattâ çok gece kontrol ederdi. Eğer uyurken yakalarsa, bize su döker, uyandırırdı. Bizleri uyumamaya alıştırırdı. Mübarek geceleri ihya ettiğimiz zaman sabah namazını kılar, yatardık.“
Cüz taksim ederek hatim yapardı
Mübarek, mualla Üstad’ımız üç aylar girdiğinde Isparta’daki Nur talebelerine hatim için Kur’ân-ı Kerim taksim ettirir, herkese bir cüz vererek vazife taksimi yapardı. Isparta, Sav, Kuleönü, Atabey, Bozanönü gibi Nur hizmeti ile müşerref olmuş, mübarek köylere cüzleri taksim ettirir, böylece mübarek şuhur-u selasede her gün hatim indirilirdi. Bütün duasını umum Nur talebeleri namına kendisi yapardı. Başta Peygamberimiz (sas) ve ashabı olmak üzere bütün ehl-i iman ve Nur talebelerine bağışlardı.
‘Kimdir bu Ramazan?’
Üstad Bediüzzaman Hazretleri, Ramazan ayında da zulüm ve haksızlıklara uğramıştı. “Isparta’da ani yapılan baskın ve araştırmalarda ele geçirilen Risale ve mektuplar arasında bir kitabın üzerinde ‘Ramazan’a aittir’ diye bir yazı vardı. İslam yazısını okuyamadıkları için kimdir bu Ramazan diye aradılar, taradılar, nihayet Isparta Atabey’in köylerinden Ramazan isimli bir vatandaşı da ellerini bağlayarak Eskişehir Hapishanesi’ne yolladılar. Aradan iki ay geçtikten sonra kitabın Ramazan Efendi’ye ait değil, Ramazan ve orucun hikmetlerini anlatan Bediüzzaman’ın Ramazan Risalesi olduğu anlaşıldı. Mazlum ve masum Ramazan Efendi tahliye edildi. Hapishanede Bediüzzaman tebessüm ederek ‘Kardaşım Ramazan hakkını helal et’ diye Ramazan’ı teselli ederdi.” diyor Üstad Hazretleri’nin talebelerinden Refet Barutçu.
Bütün kardeşlerimizin, Ehl-i İman ve Kur’an’ın gelen şuhur-u selaselerini candan tebrik ederiz. Üstadımız Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri’nin 90 sene önce Şam’daki Hutbesinde ifade buyurduğu:
“Hasıl-ı kelâm: Biz Kur’an şakirdleri olan Müslümanlar, bürhana tâbi oluyoruz. Akıl ve fikir ve kalbimizle hakaik-i imaniyeye giriyoruz. Başka dinlerin bazı efradları gibi ruhbanları taklid için bürhanı bırakmıyoruz. Onun için akıl ve ilim ve fen hükmettiği istikbalde, elbette bürhan-ı aklîye istinad eden ve bütün hükümlerini akla tesbit ettiren Kur’an hükmedecek.
Hem de İslâmiyet güneşinin tutulmasına, inkisafına ve beşeri tenvir etmesine mümanaat eden perdeler açılmaya başlamışlar. O mümanaat edenler çekilmeye başlıyorlar. Kırkbeş sene evvel o fecrin emareleri göründü. Yetmişbir’de fecr-i sadıkı başladı veya başlayacak. Eğer bu fecr-i kâzib de olsa, otuz-kırk sene sonra fecr-i sadık çıkacak.” diye ifade buyurduğu muazzam hakikat zemin yüzünde tezahür ve tahakkuk etmeye başlamış.
Bu muazzam hakikatın Allah’ın inayetiyle, tezahür etmesi nümunelerinden olarak hem şarkta, hem garbta İslamiyet lehinde büyük tezahüratlar zuhura başlamış. Rusya ve Amerika gibi kıt’a devletlerde ümid edilmedik İman ve İslam’ın manevi fütuhatları oluyor. Bunlardan bir demet çiçek hükmünde birer nümune arz ve takdim ediyoruz. Umuma binler selam. Hizmet-i İmaniye ve Kur’aniye’de daima tevfik-i İlahiye nailiyetler dileriz.
Hz. Üstad’ın hizmetinde bulunan Talebeleri
UZAK DOĞU SEYAHATİ HİZMET-İ NURİYE NOTLARINDAN..
11 Ağustos 2000 tarihinde, Malezya Milli Üniversitesi’nin tertib ettiği II. Bediüzzaman Sempozyumu’na iştirak etmek ve Endonezya ve Avustralya’da Üstad Bediüzzaman namına tertib edilen seminer ve toplantılarda bulunmak üzere başta Sungur Ağabey ve Risale-i Nur’un Arapça mütercimi İhsan Kasım Essalihi ve Prof. Faris Kaya’nın da bulunduğu bir hey’et ile Malezya’nın Başşehri Kuala Lumpur’a gidildi. Beraberimizde Aslen Filistinli, 20 senedir Amerika’da yaşayan, Hardford Üniv. Öğretim Görevlilerinden ve 1911 yılından beri yayın hayatını sürdüren The Muslim World dergisinin editörü olan Prof. İbrahim Ebu Rabi’ de vardı. İbrahim Bey, yaklaşık 3 aydır Türkiye’de… Risale-i Nur’u Türkçesinden okumak ve Türkçe öğrenmek maksadıyla lisan üzerinde çalışıyor.
Malum olduğu üzere, geçtiğimiz sene Ağustos ayında, Malezya’da Milletlerarası bir sempozyum tertib edilmişti. Bu sempozyumdan sonra, Üniversite Prof.’larından bir hey’et, üniversite civarında bir dershane açmak ihtiyacını ifade etmeleri üzerine bir dershane açmak için teşebbüs edildi. Şehrin merkezinde senelerden beri mevcud olan ve İrfan Kardeşin delaletiyle açılan dershane yine devam ediyordu. Ancak bu açılacak dershane şehrin merkezine 50 km. uzaklıkta, üniversite civarında kurulmuş Bangi Beldesinde açılacaktı. Bu esnada mastır çalışması yapmak ve lisan öğrenmek maksadıyla Isparta mezunu Serkan kardeşimiz Malezya’da bulunuyordu. Onun da gayretleriyle, Ürdün’e 6 aylığına, Arapça öğrenmeye giden Prof. Yakub’un evi cüzi bir masrafla tutuldu. Ve akabinde Kayseri mezunu kardeşlerimizden Fatih kardeş de yanına giderek güzel bir hizmet zemini teşekkül etti. Bizimle beraber Malatya mezunu Mücahid Barış kardeş de orada bir miktar kalmak üzere geldi. Şimdi hemen hemen her gün, dershaneye gelen gidenler, cemaatle namazlar ve dersler şevkle devam ediyor.
Pazar ve Cuma akşamları dershanede ders oluyor. Pazar akşam dersinde, İbnur Azli hocamız 20-25 bazen 30 talebesiyle beraber derse geliyor. İbnur Azli hocamız’ın Kur’an-ı Kerim’i Öğretme Klübü dedikleri genç bir cemaati var. Bu 30’a yakın talebesinin her biri yine 20-25 yaşları arasında.. ve her biri ayrı bir mahalde, ayrı bir semtte birer Kur’an hocasıdırlar. İşte İbnur Hoca her Pazar akşamı yatsı namazından sonra talebeleriyle beraber dersaneye geliyor, dersi evvela Arapça Nur Külliyatı’ndan okuyor, aynı zamanda da Malayca’ya tercüme ediyor. Geçen derslerde Malayca’ya tercüme edilen 3 Risale’yi (Mu’cizat-ı Kur’aniye, Ene ve Zerre, Yirminci Mektub) hep beraber okumuşlar. Şimdi Arapçasından devam ediyorlar.
Cuma dersinde de yeni tanışılan kardeşler, eskiden Nurları bilen kardeşlerle hep birlikte hem Türkçe, hem Arapça hem İngilizce dersler oluyor. Bu kardeşlerden birisi dershaneye sürekli devam eden, bilgisayar fakültesi öğrencisi Yemenli Halil kardeşimizdir. Halil kardeşimizin bir ayağı tıbbi özürlü olmasına rağmen her akşam, yorulmadan, usanmadan dershaneye gelir, kardeşlerle beraber namaz kılar, dersi dinler, çay içer ve ayrılır. Biz Türkiye’den giderken, bizden ısrarla iki Arapça külliyat isteyen bu kardeşimiz, daima Cevşeni cebinde, Nura müştak bir kardeşimizdir. Kendisine külliyatları teslim ettiğimizde sorduk. “Külliyat’ın birisini kendine alıyorsun, ikincisini ne yapacaksın?” Cevaben dedi ki: “Diğer külliyatı da Yemen’e gidecek bir arkadaşıma vereceğim. Bu külliyat bizim memlekette çok iş görecek.” Bu arada biz, “Yemen gibi memleketlerin zaten İslam diyarı olduklarını ve Risale-i Nur’un en bariz evsafının daha çok dalalet ve sefahetle doğrudan muhatab olan memleketlerde tezahür ettiğini” ifade etmek istediğimizde Halil kardeş, bir anda yerinden kalktı, kitablığa uzanarak Arapça Uhuvvet Risalesi’ni eline aldı ve bize dönerek: “Kardeşim, dediğin doğru ama benim memleketin insanı bu kitabı görmemiş. (İNNEME’L MÜMİNUNE İHVETÜN) ayetinin bu asra ait tefsirini duymamış. Bu sebebten bizim orda, hased de var, gıybet de var. Onun için bu eserler, bizim oraya da bir o kadar lazım.” dedi.
Aynı şekilde Malay halkından da derslere gelenler var. Mesela; Muhammed Süfyan isminde, Sony fabrikasında çalışan genç bir kardeşimiz derslere yeni yeni geliyor. İbnur Azli hocanın internetten alarak sayfa sayfa halinde fotokopi ile çoğaltarak dağıttığı Arapça-İngilizce Tarihçe’yi kardeşlerle beraber saatlerce mütalaa ediyordu. Ayrıca 20 senelik Nur talebesi ve bir nevi Malay hizmetlerinin gizli hadimi Hayrulenver, her gün mutlaka dersaneye uğrar, beraber namaz kılar, kardeşlerin ihtiyacını sorar, öyle evine gider. Şimdilik ferden ferda başlayan bu hizmet, ağabey ve kardeşlerin dua ve himmetleriyle inşaalah yakın bir müstakbelde güzel neticeler verecek ve nice Nura muhtaç gençlerin imdadına yetişecek ümidindeyiz.
14 Ağustos’ta, Milli Üniversite’de 1 günlük bir sempozyum tertib edildi. 5-6 oturum halinde icra edilen bu sempozyum, tebliğlerden sonra daha çok “workshop” diye tabir edilen karşılıklı müzakereler halinde tahlili konuşmalarla devam etti. Tanıdığımız simalardan, Alpaslan Açıkgenç, Bilal Kuşpınar, Adem Kılıçman hocalarımızın da iştirak ettiği ve lisanı İngilizce olan bu sempoz-yum cidden semeredar bir toplantı oldu. Bihassa Adem hocamızın “Risale-i Nur’da isbat usulleri ve mantıki mizanlar” konulu tebliği takdire şayan bir tebliğdi. Nitekim, geçen seneden Hz. Üstad’ı kısmen duyan ve eline bir iki küçük risale geçmiş olan bir çok insan bu sefer gelip külliyat istedi. İngilizce, Arapça külliyatlardan aldılar. Kardeşler koridorda teşhir ettikleri kitapların başında hem yeni bir çok insanla tanıştılar, hem de geçen seneden Hz. Üstad’ı duymuş bir çok gençle görüştüler, dershane adresini verdiler.
Malezya’yı hülasa eden bir mektubu Fatih ve Mücahid kardeşler kısaca not etmişler. Şöyle:
Esselamu aleykum ve Rahmetullahi ve Beraketuhu
Aziz ve Muhterem Ağabeyler;
Evvela: Gelecek olan şuhur-u selasenizi ve eyyam-ı mübarekelerinizi tebrik ve tes’id eder, umum Nur talebeleri ağabey ve kardeşlerimize hizmet-i imaniye ve Kur’aniyede hayırlı muvaffakiyetler dileriz.
Saniyen: 14 Agustos 2000 tarihinde Malezya Milli Universitesi’nde Üstad ve Risale-i Nur’la alakalı bir çalısma toplantısı (workshop) tertib edildi. Bu toplantıya Amerika Hardford Üniversitesinden Prof. Dr. İbrahim Abu Rabi’, “Üstadın Menfi Milliyetçiliğe Bakışı” ile ilgili bir tebliğ… Kanada Mc Gill (Mak Cil) Üniversitesinden Prof. Dr. Bilal Kuşpınar, “Üstad ve Mevlana Celaleddin-i Rumi’ye göre İnsan Anlayışı” başlıklı bir tebliğ… Malezya İslami Düşünce ve Modernleşme Enstitüsünden (ISTAC) Araştırma görevlisi Adiy Setia, “İmam Nursi ve Fahreddin-i Razi’de Bilim Felsefesi” başlıklı bir teblig… İstanbul Fatih Üniversitesi’nden Prof. Dr. Alparslan Açıkgenç, “Risale-i Nur’da Bilim Anlayışı” başlıklı bir tebliğ… Malezya UPM Üniversitesi’nden Dr. Adem Kılıçman, “Risale-i Nur’da İlmi İsbat Teknikleri” başlıklı bir tebliğ… Yıldız Teknik Üniversitesi’nden Prof. Dr. Faris Kaya, “İnsan ve Kainat” başlıklı bir tebliğ… İhsan Kasım Abi ise, “Faaliyeti Resail-in Nur fi takvim-us Süluk” isimli bir teblig ile iştirak ettiler. Workshop öğleden önce tek salonda başladı. Öğleden sonra ise, iki ayrı salonda devam etti. Toplantının sonunda tebliğ sunanlar birbirlerine sualler sordular. Bunlardan birisi şöyle idi: Biz Malaylar Üstad’ı yeni yeni tanıyoruz. Burada, halka Risale-i Nurları nasıl tanıtabiliriz. Egitim sistemimizde Risale-i Nur’a da yer vermeliyiz dedi. Oturum başkanı ise bunu şöyle cevabladı: “Bundan sonraki aşama Milli Egitim Bakanlığını ilgilendirir. Onlar bu meseleye mutlaka ehemmiyet vermelidirler.” dedi.
Salisen: Risale-i Nurlar bu zamana kadar burada akademik çevreler tarafından tanınıyormuş. Fakat halk tarafından yeni yeni tanınmaya başlanıyor. Üniversiteye yakın bir muhitte yeni bir dersanemiz açıldı. Burada Cuma ve Pazar akşamları dersler okunuyor. Cuma günü UKM (Milli Üniversite) İslami İlimler Fakültesi öğretim üyelerinden Enver Fahri iştirak ediyor. Kendisi Risale-i Nurlar’ı Arapça’dan okuyup Malayca’ya tercüme ediyor. Dersler umumiyetle üç lisanda okunuyor. İngilizce, Arapça ve de Malayca. Bu derse iştirak edenler ise yine akademik çevrelerden. Pazar günü ise, yine UKM İslami İlimler Fakültesi’nden İbnur Azli İbrahim iştirak ediyor. Bu zat, aynı zamanda üniversitenin Kur’an Kulübüne de başkanlık ediyor. Bu kulüpte sadece öğrenciler değil, başka insanlarda var. (Fabrika işçileri gibi.) İbnur Azli İbrahim Ürdün’de talebe iken Üstad’ın sadece ismini duyuyor. Daha sonra Malezya’ya döndüğünde internetten Üstad’ın hayatını ve eserlerini araştırıyor. Sonra Hayru’l-enver Abi vasıtasıyla derslere gelmeye başladı. Birgün Hayrulenver Abi’ye demiş: “Biz Kur’an kulübü olarak Üstad’ı ve eserlerini tanımak ve tanıtmak istiyoruz. Pazar akşamları dersaneye gelip ders yapabilir miyiz?” demiş. Biz de memnuniyetle kabul ettik. Elhamdülillah bu ders yaklaşık iki aydır devam ediyor.
Hayru’l-enver Abi ise İngiltere’de Oxford Üniv.’de öğrenci iken Risale-i Nurlar’ı tanıyor ve dershanede kalıyor. Şu an ise, UKM’de mühendislik fakültesinde öğretim görevlisi. Elhamdülillah Kendisi dersane ile müfritane irtibat içerisinde. Her gün dersaneye geliyor. Yakın zamanda O da, 23. Sözün 1. Mebhasını ve Hz. Üstad’ın tarihçesinin kısa bir özetini Malayca’ya tercüme etti. Pazar günleri buraları okuyoruz. Hayru’l-enver Abi’nin orta okula giden oğlu Ahmed Zeki ise dersanede kalıyor. Ayrıca Sony fabrikasında çalışan Süfyan kardeş de boş zamanlarında daima dersaneye geliyor. Bunlardan başka, üniversitede öğrenci olan Yemenli Halil kardeş ve doktora öğrencisi olan Libyalı Halid kardeş de derslere devam ediyorlar. Yemenli Halil kardeş bir gün bize şöyle dedi:
“Bir gün, komşularımızdan, Hindistanlı bir gayr-i müslim bana sordu. Niye siz müslümanlar günde beş defa namaz kılıyorsunuz? Bunun hikmeti nedir? Ben bu soruyu o zaman cevablayamadım. Çok mahzun oldum. Ta ki, bu 9. sözü okuyuncaya kadar… 9. sözü okuyunca hemen sokağa fırladım. Bu Hindliyi buldum. Ona dedim: Sen bana böyle bir soru sormuştun. İşte onun cevabı bu kitabta. Ve ona okudum, anlattım. Dinleyince adeta dona kaldı bu izah karşısında.”
Risale-i Nurlar’dan şu an Malayca’ya tercüme edilip basılan üç kitab var. 20. mektub, Mu’cizat-i Kur’aniye risalesi ve Ene ve Zerre risalesi. Şu an Ramazan Risalesi’nin tercümesi de bitmek üzere. Ayrıca Çinli Ömer kardeş de risaleleri Çince’ye tercüme ediyor. Bütün Abi ve kardeşlere selam eder dualarınızı bekleriz.
Dualarınıza muhtaç kardeşleriniz
Fatih ve Mücahid
Daha sonra biz, Endonezya’nın başkenti Jakarta’ya geçtik. Geçen sene Endonezya’ya uğradığımızda bazı İslami hizmetlerle alakadar bir kısım zatlarla temaslarda bulunulmuştu. Aradan bir sene geçtikten sonra, şimdi Şerif Hidayetullah isimli bir üniversite, 16 Ağustos’ta Hz. Üstad için bir tanıtma semineri düzenledi. Bu seminerin ismi, “The Thought of Said Nursi of Turkey” idi. Yani, “Türkiye’de bir Mütefekkir: Bediüzzaman Said Nursi”… Jakarta’da Risale-i Nur ve Bediüzzaman namına bu neviden tertib edilen ilk toplantı olduğu için daha çok Hz. Üstad’ın hayatı, şahsiyeti, eserleri ve Risale-i Nur’un en mühim düstur ve esasları üzerinde duruldu. İhsan Kasım Es-Salihi, Hz. Üstad’ın kısa bir tarihçesini Arapçasından takdim etti, aynı anda Malayca’ya tercüme edildi. İhsan Kasım’ın ifadesine göre, “Her ne kadar sualler diğer toplantılara göre daha ilmi idiyse de, Hz. Üstad’ı tanımadıkları ve Risale-i Nurlar’ı okumadıkları için, daha çok Risale-i Nur ve Hz. Üstad’ı onlara tanıtmamız gerekiyordu, öyle oldu.”
Jakarta’da, Seminerden sonra, garib bir hadise yaşadık. Toplantıdan sonra, bir genç bize yaklaştı ve sordu:
– “Siz bu toplantıyı tertib edenlerden misiniz?”
– “Evet”
– “Siz, Bediüzzaman’ın bu eserleri buraya getirenlerden misiniz?”
– “Evet”
– “Peki, neden bu eserleri ve bu fikirleri bir asır sonra buraya getirmişsiniz?”
Bizi te’sir altında bırakan ve bizi teemmüle sevkeden bu son suali, bu genç arkadaş, Bediüzzaman ve Nurlar atmosferi içinde saatler süren semineri dinledikten sonra bu suali sormak ihtiyacını, belki ızdırabını ruhunda hissetmiş olacak ki, muhatabını aramış, nihayet bizi bulmuş ve sualini sormuştu.
Bu seminere iki rektör iştirak etti. Biri; bulunduğumuz üniversitenin rektörü, diğeri; Malezya’nın 13 eyaletinden biri olan Açe Eyaletinde bir üniversitenin rektörü. Tamamı Müslüman olan bu Açe Eyaleti halkı, bir hatıra sebebiyle Osmanlı’ya ayrı bir muhabbeti var. Hatıra da şu:
18. Asrın başında İngilizler Uzak Doğudaki bir çok adayı müstemleke olarak istila ettikleri zaman bu Açeliler, İngilizlere karşı kahramanca direnmişler. Ancak takatleri tükenmek üzere iken, Açe hükümdarı, o günün Emirü’l-Mü’minin sıfatına sahib, Osmanlı Sultanı’ndan yardım istemeyi niyet eder. Ve bir temsilci hey’et gönderir. Bu hey’et aylar süren bir seyahatten sonra, İstanbul’a varmağa muvaffak olur. Saraya çıkar, ancak Osmanlı Sultanı’nın seferde olduğunu öğrenirler. Böylece beklemeğe başlarlar. Uzun müddet beklerler, yemek vs. ihtiyaçlarını çok zor te’min ederler ama vazgeçmezler. En nihayet Sultan seferden avdet eder. Bu hey’et huzura çıkar. O ana kadar gözleri gibi muhafaza ettikleri Hükümdarlarının Halife’ye gönderdiği hediyeleri takdim ederler. Ve maruzatlarını bildirerek yardım taleb ederler. Bunun üzerine Osmanlı Sultanı, şöyle bir ferman çıkartır: “300 kişilik bir gemi hazırlanacak. Bu geminin içindeki 300 kişinin içinde, her sanattan birer ustabaşı ve her fenden birer muallim bulundurulacak. Yani, birer doktor, birer mühendis, birer marangoz, vs… Bu 300 kişilik hey’et vardıkları diyarın insanlarını her hususta yetiştirecek. Böylece, o diyarın insanları kendi kendilerini müdafaa edebilecek seviyeye gelinceye kadar bu hey’et orda kalacak. Ondan sonra geri dönecek.” Bu ferman aynen tatbik edilir. Bundan sebeb, Açe Eyaleti, o gün bu gündür, Osmanlı’ya karşı ayrı bir muhabbet ve minnetdarlığı var. İşte bu rektör, sadece Hz. Üstad’ı tanımak ve dinlemek üzere bu toplantıda hazır bulundu. Daha sonra kendisine Arapça Nurlar’dan takdim edildi.
Daha sonra biz, tekrar Malezya’ya döndük ve 17 Ağustos’ta Kuala Lumpur’dan Avustralya kıtasının güney ucundaki Melbourne (Melbörn) vilayetine 8 saat uçak seyahatinden sonra ulaştık. Havaalanında bizi canlı bir cemaat karşıladı. Bizden on binlerce mesafe uzaklıkta böyle bir cemaatin mevcudiyeti dahi, bu günde Hz. Üstad namına, büyük bir şeref-i manevi hissi vermeye yetiyor.
1974-80 yılları arasında Türkiye’den, hususan Adana, Samsun gibi oranın iklimi ile muvafakat eden vilayetlerden Avustralya kıtasına göçmen gitmiş. Tıpkı Almanya misali… İşte o gün bu gündür, Risale-i Nur orada, ferdlerin gayret ve himmetleriyle karınca kudretince maddi manevi tesirini göstermiş. Mevcudiyetini devam ettirmiş. Seneler sonra, 90’lı yıllarda rahmetli Ali Uçar Abi’nin de oraya gitmesi ve bilhassa orada yetişen genç nesillerle alakadar olmasıyla hizmetler yeni bir şekil almış. Dershaneler canlanmış, okuma programlarına Türkiye ve Almanya’ya talebeler getirtilmiş. Orada, hem Sydney, hem Melbourne’de okuma programları tertib edilmiş. Maalesef, Türkiye’den uzaklıkları ve münasebetlerin zaifliği sebebiyle, cereyan eden bir çok hadisede yalnız kalınmış ve cemaat, cüzi de olsa, pek çok yaralar almış. Fakat buna rağmen, asla Ağabey ve kardeşler yılmamış, şevklerini yitirmemiş, sadakatlerini devam ettirmiş, aşkla hizmetlerini idame etmişler. Şimdi bugün Broadmeadows (Brodmedows) denilen ve geniş vadi manasına gelen ve ekseriyeti Türklerin yaşadığı semtte kira ile bir dershanemiz var. Ayrıca ağabeyler, semt merkezinde, genişçe bir dükkan almışlar ve onu dershaneye kalbedecekler. Şu an inşaatı devam ediyor. Her akşam mesaiden sonra umum kardeşler hep beraber inşaata geliyor ve bir an evvel bitmesi için hummalı bir surette gayret ediyorlar. Dersanede Adapazarı’ndan giden Mevlüd kardeş kalıyor. 2 seneye yakındır orada bulunan Mevlüd Kardeş, dersaneyi tam bir Anadolu medresesi halinde, rayihasından şemailine kadar çok güzel tedvin etmiş. İnsan orada otururken adeta kendisini, Anadolu’da bir medresede gibi hissediyor.
Melbourne İlim-Kültür Vakfı isimli bir vakıfları var. Cuma akşamı, umumi ders oluyor. Bu dersler, bilhassa o diyarda, ecnebi memleketinde yetişen ve oranın mekteblerinde İngilizce eğitim gören genç nesiller için birer can simidi hükmünde. Ayrıca çarşamba akşamı İngilizce ders oluyor. Bu derse, gençler, türkçe bilmeyen veya az bilen, veya diğer milletlerden olan arkadaşlarını getiriyorlar. Biz bu derslerden birine iştirak ettik. Takriben 20-25 genç vardı. Aralarında 3-4 Arap, 3-4 te diğer milletlerden gençler vardı. Şimdilerde genç ağabey ve kardeşlerden, Selimler, Fahriler, İlkerler ve Keremler şevk ve neşenin zirvesinde hizmet etmek emelindedirler. Melbourne’deki hizmetlerin ve sempozyumun kısa bir hülasasını oralı kardeşlerin lisanından dinleyelim:
Aziz ve Muhterem Ağabeyler,
Binler selam eder, müstecab dualarınızı bekleriz.
Cenab-ı Hakk’a yüz binler şükür ediyoruz ki, Nurların coşup kaynadığı, dertlilere derman olduğu ve nice bayramlara sahne olduğu beldelere, ülkelere ve kıtalara artık Avustralya da dahil olmuş ve Rahmet-i İlahiye, beklenen bu asrın reçetesini, şifa-bahş edviyelerini “down-under” tabir edilen, yani; dünyanın ortasına nisbeten ‘aşağının altı’ sayılan toprakları hasta gönüllere sunmak için zemin kılmış, Kur’ani tecellilere mazhar eylemiştir..
Elhamdulillahi Haza min fadli Rabbi…
Melbourne Üniversitesi, Avustralyanın sayılı akademik merkezlerinden biri olarak kabul gören, ve dünyanın bir çok yerlerinden öğrencisi olan dünyaca ünlü bir üniversite. 19 Ağustos 2000 tarihinde aynı üniversiteye bağlı “The Melbourne Institute of Asian Languages and Societies”, “Melbourne Asya Dilleri ve Toplumları” adındaki Enstitünün İslami Bilimler bölümü, “Fikirleri ve Hayatı ile Bediüzzamanın Said Nursi” başlığı altında bir toplantı düzenledi. İslami Bilimler bölüm başkanı olan Prof. Abdullah Said, bizzat kendi gayretiyle böyle bir toplantıyı organize etme ihtiyacını duymuş ve buradaki alakalı abilerimizin yardımıyla dünyanın her tarafında ola gelen bu sempozyum ve toplantılar arasında Melbourne de bir ilk olmuştur. Türkiye’den Mustafa Sungur Ağabeyimiz’le beraber yedi kişilik bir kafile ile cumartesi günü, aralarında Melbourne’nin ileri gelen akademisyen ve iş adamlarının da bulunduğu büyük bir salonda bu toplantı başladı.
Açılış konuşmasını yapan İslami Bilimler Bölüm Başkanı Abdullah Said; konuşmasında şu sözlere yer verdi, “Tanıtım amacıyle hazırladığımız bu toplantıda Nursi’nin düşüncesini bu kısa zamanda özetleyeceğimizi söyleyemeyiz, fakat düşüncelerinin derinlemesine akademik analizini yapmak isteyenleri, başta Risale-i Nur Külliyatını dikkatle okumağa ve dünyanın birçok yerinde hazırlanan sempozyum, seminer ve benzeri toplantılarda sunulan tebliğlere havale ediyoruz.”
Prof. Said, toplantının ilk tebliğini sunarak Hz. Üstadın hayatını kısaca anlatarak özetle şu sözlere yer verdi: “Nursi doğup büyüdüğü ve yaşadığı zamanın şartlarını, ve Alem-i İslam’ın durumunu göz önünde bulundurarak… Kur’an hakikatlerinin müdafaacısı olmuş ve bu vazife vefatı ile hitame ermemiş, geriye bıraktığı Risale-i Nur eserleriyle bu vazifesini devam ettirmiştir. Bugün dahi, Risale-i Nuru okuyan her insan buna şahittir.” Bundan sonra ikinci tebliği, Nurların Arapça mütercimi İhsan Kasım Es-Salihi sundu. Evvela kendi hayatından bir misal ile nazaraları ince bir noktaya getirerek, “Bana, tercümeye ilk başladığım zamanlar çok soran oldu: Neden kaynağı Arapçaya dayanan bir Türkçe eseri Arapçaya tercüme etme ihtiyacını duydun? Bu güne kadar bizim bildiğimiz, İslami eserler, hep Arapça’dan diğer lisanlara çevrilir? Cevabım her zaman aynı oldu: Ben ilk defa Nur Talebeleriyle tanıştığım zaman, onların hareket ve yaşantılarında İslamiyeti dipdiri gördüm” diyordu. Konuşması İngilizceye tercüme edilerek zaman darlığından üçüncü tebliğe geçildi. Victoria Üniversitesi Fen ve Mühendislik Fakültesinde öğretim görevlisi Dr Alaeddin Zayiğ devam etti. “Nursi’nin dava şuuru ve eğitimci rolü olarak sergilediği misal” konusunu ele aldı.
Yarım saat mola verilerek katılanlar salonun dışarısındaki farklı dillerde sergilenen Nur Risaleleri’ni görme imkanı buldular. Aslında yalnızca sergi için düzenlenen bu kitapların, umulmadık bir ilgi ve alaka ile satın almak isteyenlerin çokluğundan dolayı satışa sunulması ve birçoğun satılması dikkat çekiciydi. Bu arada ikindi namazını kılmak isteyenler hemen salona yakın müsait bir yerde namazlarını kılıyor, bir kısmı da, Melbourne şehrinin bütün üniversitelerinde olduğu gibi, Melbourne Üniversitesi’nin gayet geniş ve ferah mescidinde kalabalık bir cemaat ile namazlar eda ediliyordu.
Toplantının ikinci yarısında Prof. Faris Kaya, kainat kitabını konu aldı, arkasından doktora öğrencisi Cezayirli M. Rıza Amır devam etti. Hem moladan sonra hem de toplantının bitiminde kalabalığın dağılmaması ve katılanların dikkatlerinin taze kalması da hoş bir manzaraydı. Son olarak Amerika Birleşik Devletleri’nden katılan Prof. İbrahim Abu Rabi’ sözü aldı ve tebliğinden sonra kısa bir soru-cevap bölümüne geçerek toplantı sona erdi.
Her akşam dersanede kalabalık derslerle, Ağabeylerden canlı hatıralarla, Lahika mektub ve dersleriyle, bu feyizli sohbetler devam etti. Binler selam eder, dualarınızı bekleriz.
Melbourne Nur Talebeleri Namına,
Kardeşleriniz
Selim, Mevlüd, Kerem
Daha sonra biz Avustralya’nın büyük vilayetlerinden biri olan Sydney şehrine geçtik. Orada da Adapazarın’dan hicret etmiş ve rahmetli Hacı Musa Ağabey’in aile cenazesinde Nurlar’ı tanımış Erzurumlu Ahmed hoca, Adanalı Esad kardeş ve diğer ağabey ve kardeşler fevkalade bir şevk ve neşe içerisinde gayret etmekte ve hizmet-i Nuriye’de bulunmaktalar. Nur İlim Kültür Vakfı adı altında bir vakıfları var. Haftada 3 akşam dersleri oluyor. Biri hanımlar olmak üzere üç dersaneleri var. İnşaallah önümüzdeki sene orda da üniversite canibinde bir toplantı tertib edilmesi arzu ediliyor. Cenab-ı Haktan hayırlı muvaffakıyetler için dua bekliyor ve binler selam ediyorlar. Sydney’e bizimle beraber gelen Ağrılı Mehmed Kaya kardeş de, inşaallah oralarda büyük faydalara medar olur kanaatindeyiz.
Hülasa: Melbourne ve Sydney’deki o samimi ve halis kardeşlerin o ciddi ve içten alakaları unutulmuyor. Cenab-ı Hakk, onları da tevfik-i İlahisine mazhar buyursun. Amin.
Dönerken, umre vazifesini eda etmek üzere Hicaz’a uğradık. Medine’de Cuma namazını kılarken Hutbe’de imam, yeni eğitim yılının başlaması sebebiyle, İslam’ın ilme verdiği ehemmiyeti anlattıktan sonra, Nisa taifesinin de üzerine ilmin farz olduğunu, ancak Kur’ani hükümler müvacehesinde, İslami esaslar çerçevesinde bu farizanın edası mümkün olabileceğini ciddi ve narin bir üslub ile beyan etti.
Bu arada Fas’ın başşehri Rabat’ta, Nisan ayındaki Vecde Üniversitesi Sempozyumu’ndan sonra güzel bir dersane-i Nuriye açıldı ve Sakarya’daki ehl-i hizmet kardeşlerden Hafız Ahmed ve beraberindeki diğer kardeşler orada kalmaya başladılar. Mısır’dan Abdülkerim kardeş de uzun bir müddet orada kaldı. Bu aydan itib-ren yıl sonuna kadar Alem-i İslam’da, başta Riyad ve muhtelif şehir ve devletlerde tertib edilecek milletler arası kitab fuarlarına iştirak edecek.
Aynı şekilde Amerika’nın Pennsylvania Eyaletinde, gayretli kardeşler, takriben bir seneden beri hazırlığı devam eden Amerika Nur Talebeleri Derneği isimli bir hizmet zemini teşkil etmişler. Hayırlı muvaffakıyetler için Ağabey ve Kardeşlerden dua bekliyorlar.
Aynı zamanda malumunuz olduğu üzere, Bosna’da Erdoğan kardeşin gayretiyle Dersane-i Nuriye hizmetine devam ediyor. Bu günlerde Bulgaristan’ın Filipe şehrinde de güzel bir dersane-i Nuriye tutulmak üzeredir. Abdülkadir Efendi’nin gayret ve delaletiyle, Nurlar’dan on kadar risaleleri Arnavutça’ya tercüme etmeleri ve fedakar ve gayyur Muhammed Şaylan ve arkadaşlarının gayretleriyle Lillahilhamd, Trakya bir medrese-i Nuriye hüviyetini kazanmaktadır. Bu ve buna benzer samimi hizmet ve gayretlerden, Hz. Üstadımız’ın bir asır önce gazetelerde intişar eden şu hitabları ki;
“Ey evliya-i umûr! Tevfik isterseniz, kavanin-i âdetullaha tevfik-i hareket ediniz. Yoksa tevfiksizlik ile cevab-ı red alacaksınız. Zira maruf umum enbiyanın memalik-i İslâmiye ve Osmaniyeden zuhuru, kader-i İlahînin bir işaret ve remzidir ki; bu memleket insanlarının makine-i tekemmülatının buharı diyanettir. Ve bu Asya ve Afrika tarlasının ve Rumeli bostanının çiçekleri, ziya-yı İslâmiyet ile neşv ü nema bulacaktır.”
gibi beyanları Anadolu gibi Rumeli bostanında da sümbül vermeğe başladığının işareti olmuştur.
Bu sene yaz aylarında, Rusya’nın hizmet-i Nuriye mahallerini ziyaret eden kardeşlerimizin bir mektubunu yakında kardeşlere takdim edeceğiz. Önümüzdeki günlerde İstanbul’da yapılacak olan Beynel-milel Beşinci Bediüzzaman Sempozyumunun, inşaallah büyük hayırlara medar olmasını temenni ve niyaz ediyoruz.
Fas, Tatvan’dan Prof. Dr. Abdülaziz Şehbar’ın 1998 Sempozyum intibahı
ELHAMDU LİLLAHİ VAHDEHU…
VESSALATU VESSELAMU ALA MENLA NEBİYYE BA’DEHU…
EL AHIL KERİM
İHSAN KASIM ES SALİHİ…
Amma ba’d…
Ben Üstâd Said Nursi’nin sıdk’ını talebelerinin ahlaklarında görünce ve yine Risâle-i Nur’un İslâmın şerefini binâ etmede te’siri bana tebeyyün edince ve yine Nur kardeşlerinin hareket ve tasarruflarında Risâle-i Nur’un Nurunu hissedince, Allah için nezrettim ki Risâleleri İspanyolcaya tercüme edeyim ve Tatvan’a avdetimde hemen bu işe başlayacağım.
Ve eğer Allah (c.c.) ömrümü uzatırsa bununla iktifâ etmeyeceğim. Belki Risâleleri İbrâniceye tercüme edeceğim. Tâ ki, ehl-i dalâlete karşı hüccet olsun.
Ben hayatta olduğum müddetçe, bu Sempozyum’la ilgili gördüklerimi asla unutamam. Ben orada tekrar Kur’ânı, bütün sınırları, renkleri ve dilleri aşıp bütün katılanları kenetlenmiş bir saf haline getirmedeki hayatdâr fa’âliyetini gördüm.
Rabb-i İzzet, Said Nursî’ye ikrâmda bulunup ona ilim, takva ve sıdk’ı ihsan etmiştir. Said Nursî, Allah ve Resûlünü sevmiş. Allah da onu insanlara sevdirmiştir.
Aziz kardeşim; sana çok çok teşekkür ediyorum. Allah (c.c.) hizmetini kolaylaştırsın, âileni muhafaza etsin ve seni Resûlullah’ın Asfiyalarından kılsın.
Evet kardeşim; lisânım gönlümdeki hissiyâtıma tercüman olmaktan âcizdir. Cenâb-ı Hak hepimizi muhabbet ve rızâsına muvaffak eylesin. Amin.
“De ki: Amel edin, Allah (c.c.) Resûlü ve ehl-i îmân sizin amelinizi (neticelerini, semerelerini) görecektir.” (Âyet meali)
(Allah size de, O’na da yardımcı olsun)
Kardeşiniz Abdülaziz Şehbar *
Tatvan-Fas
* Fas’ın El Arais şehrinde doğdu. Gırnata Üniversitesi Sami Dilleri Bölümünden mezun oldu. 1991’de doktor oldu. Fas Milli Akademik Merkezinde Fas dilleri üzerinde uzman olarak çalıştı. Halen Âdâb ve İnsanî İlimler Fakültesi Dinler Tarihi ve Doğu Medeniyetleri Araştırmaları Enstitüsü öğretim üyesi olarak çalışmaktadır. İbranice, İspanyolca, Fransızca, Portekizce ve Latince yayınlanmış çok sayıda akademik eserleri bulunmaktadır.
Ey tevbeleri en güzel şekilde kabul buyuran Tevvâb ve her şeyi hikmetle yapan Hakîm, bana öyle bir tevbe nasip eyle ki, (bir kötülük yaptıklarında veya nefislerine zulmettiklerinde Allah’ı hatırlar, Ondan günahları için mağfiret dilerler, Allah’tan başka kim var ki günahları bağışlasın)! ) zümresine dâhil olayım.(1 defa)
Azamet ve kerem sahibi olan Azîm, Kerîm, kendisinden başka ilâh olmayan, ezelî ve ebedî hayat sahibi olan Hayy ve her şeyi ayakta tutan Kayyum olan Allah’tan mağfiret diliyor ve tevbe ediyorum. O bütün ayıp, kusur ve kötülüklerden münezzeh olan Sübhan’dır. (11-33-100 defa)
3,4-Sen Habîbim! Doğru yol üzerine gönderilmiş peygamberlerdensin.
5-Bu Kur’ân herşeye galip gelen Azîz ve çok merhametli Rahîm olan Allah tarafından indirilmiştir.
6- Bu Kitap sana, ataları uyarılmamış, bu yüzden kendileri de gaflet içinde kalmış bir toplumu ikaz etmen için indirilmiştir.
7-And olsun ki, onların çoğu hakkında azap ile hükmetmek hak oldu. Çünkü onların îman etmeyecekleri besbellidir.
8-Biz, onların boyunlarına birtakım kelepçeler geçirdik. O halkalar çenelere kadar dayanmıştır. Onun için kafaları yukarı kalkıktır. (Hakka baş eğmeyeceklerinin temsîlî bir ifadesidir).
9- Bir de önlerine bir sed, arkalarına bir sed çekip gözlerini perdelediğimizden artık hakkı göremezler.
10- Onları ikaz etsen de, etmesen de birdir; inanmazlar.
11. Sen ancak zikre (Kuran’a) uyan ve görmediği halde Rahman’dan korkan kimseyi ikaz et. İşte böylesini mağfiret ve güzel mükâfatla müjdele.
12. Şüphesiz ölüleri dirilten, işlediklerini ve arkalarında bıraktıkları eserlerini yazıp kaydeden Biziz; Biz herşeyi, apaçık bir kitapta (Levh-i Mahfuzda) sayıp kaydetmişizdir.
13. Onlara, şu kasaba (Antakya) halkını misal ver ki, kendilerine elçiler gelmişti.
14. İşte o zaman biz, onlara iki elçi göndermiştik de yalanladıkları için üçüncü biriyle desteklemiştik. Onlar: “Biz size elçi olarak gönderildik” dediler.
15. Onlar ise, “Siz de ancak bizim gibi insansınız. Rahman da bir şey indirmiş değildir; siz ancak yalan söylüyorsunuz” demişlerdi.
16- (-Elçiler:) “Doğrusu Rabbimiz biliyor ki, biz size gönderilmiş elçileriz.”
17- “Bize düşen ancak apaçık tebliğ etmektir”, dediler.
18. Onlar, elçilere, “Doğrusu sizin yüzünüzden uğursuzluğa uğradık; vazgeçmezseniz sizi taşlayacağız ve bizden size acıklı azap dokunacaktır” demişlerdi
19. (-Elçiler:) “Uğursuzluğunuz kendinizdendir. Bu uğursuzluk size öğüt verildiği için mi? Hayır; siz, haddini aşan bir milletsiniz”.
20. Şehrin uzağından koşarak bir adam geldi. Onlara: “Ey kavmim! Gönderilen elçilere tâbi olun.” dedi.
21. “Sizden bir ücret istemeyenlere uyun, onlar doğru yoldadırlar.”
22. “Beni hiçten yaratana niye kulluk etmeyeyim? Sonunda Ona döneceksiniz.”
23. “Ben hiç Ondan başka ilâhlar edinir miyim? Eğer Rahman bana bir zarar vermek isterse, o putların şefaati bana hiçbir fayda vermez, Onlar beni asla kurtaramazlar.”
24. “İşte o zaman ben apaçık bir dalâlet ve sapıklığa” düşmüş olurum.
25. Ben sizin de Rabbiniz olan Allah’a inandım. Sizler beni dinleyin.
26-27. Ona “Cennete gir” denince, O da, “Keşke kavmim Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikrama mazhar olanlardan kıldığını bilseydi! dedi.
28. Biz azgınlar tarafından öldürülen sevgili kulumuzdan sonra kavmi üzerine helak etmek için gökten bir ordu indirmedik ve indirecek de değildik.
29. Çünkü onların helaki, sadece tek bir sayhadan başka bir şey değildi. Onlar hemen sönüp gittiler.
30. Kullara yazıklar olsun! Kendilerine hangi elçi gelse, onu alaya alıyorlardı.
31. Görmüyorlar mı ki, kendilerinden önce nice nesilleri yok ettik de bir daha geri dönmediler?
32. Hepsi hesap vermek için kıyamet gününde huzurumuza getirileceklerdir.
33. İşte onlara bir delil: Ölü yeri diriltir ve oradan taneler çıkarırız da ondan yerler.
34. Biz, yeryüzünde nice nice hurma bahçeleri, üzüm bağları yarattık ve oralarda birçok pınarlar fışkırttık.
35. Onların meyvelerinden ve elleriyle bunlardan imal ettiklerinden yemeleri için (bu nimetleri verdik). Hal böyle iken onlar şükretmezler mi?
36. Her türlü noksandan uzak sübhan olan Allah yerin bitirdiklerinden, insanın kendi varlığından ve bilmedikleri daha nice şeylerden olsun her şeyi çiftler halinde yarattı.
37. Onlara bir delil de gecedir: Gündüzü ondan sıyırırız da karanlıkta kalıverirler.
38. Güneş, kendine mahsus yörüngesinde akıp gitmektedir. İşte bu, güçlü olan Azîz ve her şeyi bilen Alîm olan Allah’ın takdiridir.
39. Ay için de birtakım menziller (yörüngeler) tayin ettik. Nihayet o, eğri hurma dalı gibi (hilâl) olur da geri döner.
40. Ne güneş aya yetişebilir, ne de gece gündüzü geçer. Hepsi de kendi yörüngesinde akıp giderler.
41-42. Onlara bir delil de: zürriyetlerini dopdolu gemiyle taşımamız ve kendileri için bunun gibi daha nice binekler yaratmış olmamızdır.
43. Dilesek, onları (suda) boğarız; O zaman onların imdadına ne koşan bulunur, ne de kurtarılırlar.
44. Ancak katımızdan erişecek bir rahmetle kurtulurlar ve kendileri için takdir edilen zamana kadar faydalanıp yaşarlar.
45.Onlara “Geçmişinizden ve geleceğinizden sakının ki rahmete erişesiniz” dendiği zaman yüz çevirirler.
46.Zaten onlara Rabbinin ayetlerinden hiçbir âyet gelmedi ki, yüz çevirmiş olmasınlar.
47. Onlara: “Allah’ın size rızık olarak verdiklerinden hayra sadediniz” denildiğinde, kâfirler iman edenlere derler ki: Allah’ın, dilemesiyle doyuracağı kimseleri biz mi doyuralım? Siz apaçık bir sapıklıktasınız.”
48. Onlar, “Eğer siz gerçekten doğru iseniz söyleyin bakalım! O sözünü ettiğiniz kıyamet ne zaman gelecek?” derler.
49.Onların beklediği tek bir sayhadır (korkunç sestir) ki, çekişip dururlarken kendilerini ansızın yakalayıverir.
50. O zaman, artık ne vasiyet edebilirler ne de ailelerine dönebilirler.
51. Sura üflenince, kabirlerinden kalkıp Rablerinin huzuruna koşarak giderler.
52. “Vah halimize! Yattığımız yerden bizi kim kaldırdı? İşte Rahman olan Allah’ın vadettiği budur! Demek peygamberler doğru söylemişler” derler.
53. Tek bir sayha (ses) ile hepsi birden huzurumuza getirilirler.
54. İşte bu gün kimseye hiçbir haksızlık yapılmaz. Sizler ancak işlediklerinizin karşılığını görürsünüz.
55. Bu gün Cennet ehli büyük bir nimet içinde safa sürerler.
56.Onlar ve eşleri gölgeliklerde, tahtlara kurulurlar.
57.Orada onlar için meyveler vardır. Bütün istekleri yerine getirilir.
58.Rahmet sahibi Rablerinden onlara selâm gelir.
59. Ayrılın bir tarafa bugün ey mücrimler.
60.Ey Âdemoğulları! Ben size, emretmedim mi? şeytana tapmayın, o sizin için apaçık bir düşmandır.
61.Ve demedim mi? Sadece bana kulluk edin, doğru olan budur.
