İlahiyat camiasında akademik kariyer sahibi olan hocalarımızın ( hemen hepsi  profesör ) ve bazı İlahiyat mezunu kişilerin sosyal medyada veya yazdığı kitaplar vasıtasıyla yaydığı bazı fikirlere İlahiyat mezunu olduğum için bir “ aile hekimi ” seviyesinde cevaplar vermek istiyorum. (Eymen Akça)

Bu yazının kaleme alınmasının gerekçesi sonraki yazılarda gelecek soruların ve teşkil ettiği sorunların İlahiyat camiasındaki gerek talebe gerekse hocaların zihinlerine gelmesi değil. Çünkü hakikati arayan her bir insanın geçici bir süre —hayal dairesinde kalmak, akıl ve kalb tarafından tasdik edilmemek kaydıyla— zihninde farz-ı muhal olarak şirki ve çok sayıda ilahların varlığını kabul ederek, bunları var saydığımızda neler olabileceğini düşünmesi, bunun […]

“Tarihselciliğin tarifini en kaba şekilde şöyle yapmak mümkün: Kur’an, muayyen (sınırlı) bir coğrafyanın ve sosyolojinin ihtiyaçlarını karşılayan muayyen bir İlâhî metindir”
Bu yaklaşımın bir Müslüman için bindiği dalı kesmek olduğu izahtan vârestedir. (Eymen Akça)

Muhteşem bir tablo olan gökyüzü-yeryüzü ve kâinat, insan denilen sanat-sever canlının zihni ve duyguları önüne serilmiş. Bütün insanlık binlerce yıldır bu muhteşem ve muazzam sanatın hayranı ve âşığı olarak düşünüyor, geziyor, konuşuyor ve yazıyor (Eymen AKÇA)

İnsan “ ben ” diyerek kendini kâinattan ve Allah’tan göreceli olarak ayırabilme yeteneğine sahiptir.[1] Bu özelliğine Arapça’da “ ene ” denilir. Bu ben özelliğini kullanmaya     “ benlik ” denilir (Eymen AKÇA)