Etiket arşivi: firavun

Aşure Günü (Şiir)

AŞURE GÜNÜ (Şiir)

Hicri Muharrem Ayı, tam onuncu gününde

Çok çeşitli olaylar gerçekleşmiş o günde

Bütün yerler ve gökler o günde yaratılmış

Hazreti Yusuf o gün derin kuyudan çıkmış

 

Hazreti Süleyman’a saltanat verilmesi

Hazreti İbrahim’in ateşten kurtulması

Yunus o gün kurtuldu balığın midesinden

Musa’nın kurtuluşu, Firavun’un şerrinden

 

Nuh’un Gemisi indi o gün Cûdi Dağına

Hazreti Yakup o gün kavuştu Yusuf’una

Hazreti Eyyub Nebi o gün iyileşmişti

Hazreti İsa o gün gökyüzüne çıkmıştı

 

Hüseyin Kerbela’da o günde şehit oldu

Ve Hazreti Âdem’in tövbesi kabul oldu

 

Kıyametin kopması o günde olacaktır

Haşir’de büyük mizan o gün kurulacaktır

 

Muharrem’in Onuna “Aşure” deniliyor

”Aşure” “Onuncu gün” anlamına geliyor

 

Bu “Aşure Günü”nde bolca sadaka vermek

Çevre mescitlerini, gidip ziyaret etmek

 

Muharrem’in dokuzu, onu ve on birinde

Oruç tutmak sünnettir bu günün her birinde

 

Aşure günlerinde “Aşure” pişirilir

Adettir, komşulara, akrabaya verilir

 

Ahmet Tanyeri – DİYARBAKIR

www.NurNet.org

Müslüman’ın vazifesi, ümidini her şartta korumaktır

Lahikalar, Bediüzzaman’ın talebelerine yazdığı mektuplardır. Mektuplarda üstad’ın hizmet metodu ve ilmî meseleler yer alır.

O zamanki talebeler bu mektupları, “Üstad bana ne diyor?” diyerek büyük bir dikkatle okuyorlardı. Bugünkü talebeler de bu mektupları, aynı şekilde, “Üstad bana ne diyor?” mantığıyla okurlarsa, çok istifade edebilirler. İşte bu mektuplardan birinde Bediüzzaman Said Nursi, buyuruyor ki: “Başkasının dalaleti sizin hidayetinize zarar vermez. Sizler lüzumsuz onların dalaletiyle meşgul olmayasınız.” (Emirdağ Lahikası)

Öyle bir hayatın içinde yaşıyoruz ki, günahlar üstümüze hücum ediyor!” diyorlar. Firavun, Hz. Musa zamanında Musa aleyhisselam’a karşı çıkıp, onun tebliğ ettiği Tevrat’ı ortadan kaldırmayı ve insanların Tevrat’a değil, kendi sözlerine uymasını istedi. Firavun, Allah’a değil, nefsine tapıyordu; “Ben Rabb’ım.” diyordu. Rab ve mürebbi aynı köktendir, terbiye eden demektir. Firavun, kendi ahlakını beğeniyor, “Benim terbiyemle terbiye olun!” diyordu.

Firavun isim değil, sıfattır. Müslüman için bütün mesele Firavun’u tespit etmektir. Bana göre bu zamanın Firavun’u “sosyal hayattır.” Çünkü sosyal hayat Müslüman’ı zorluyor, “Bana uyacaksın!” diyor. Bugünkü sosyal hayat günümüz gençliğini bozmak için her şeyiyle seferber olmuştur. Nikâhsız birliktelikler, kahveler, barlar, müstehcen neşriyat, televizyon, internet, tabiatçılık… Bunlara ilave edeceğimiz daha pek çok şey, gençliği dininden, tarihinden, İslam ahlakından ayırmak için çalışmaktadır. Kimyada kıymetli cevherleri ortaya çıkarmak için “bileşikleri” ateşe atarlar. İşte bu yüzden Musa’lar Firavun’un fırınına düşerler. Firavun’u uzaklarda değil, tarih sayfalarında değil yakınımızda aramalıyız. İnsanın Firavun’u onun nefsidir. Çünkü nefis daima kötülüğü ister.

Peygamberlerin bütünü dalalete sürüklenmiş, dinden habersiz, ahlaktan yoksun insanların içinde vazifelerini yapmışlardır. Öyleyse bir Müslüman, kendisine ve çevresine bakıp da ümitsizliğe düşmemelidir!.. “Ben vazifeme bakarım!” diyebilmelidir.

Diyorlar ki: “Peygamber’deki irade bende yok!” Amma her insanda irade var. İnsan şahsi iradesiyle evine zarar vermiyor. Hastalanınca doktora gidiyor. Çoluk çocuğu için çalışıp çabalıyor. Menfaati için müdürüne itaat ediyor. Böylesine bir iradeyle insan, hayatını devam ettiriyor.

İnsan, aklını dinlese aklı ona der ki: “Ümidini kırmanın faydası yok.” Kış mevsimi gelir. Ağaçlar yapraklarını döker, kurumuş dallar ayakta kalır. O dallar bekler. Bahar gelir. Kuru dallar yeşermeye başlar. Öldükten sonra dirilmeyi ispat ederler. Sonra meyve verirler. Bahçıvan da o ağaçlara hizmet eder. Ümitsiz olmaya gerek yoktur. Acemi kaptan karaya oturunca, deniz bitti sanmış. Bu onun yanlış yorumudur. Hayatın her türlü inişi, yokuşu, fırtınası, güneşi varsa; Allah’ın da hâkimiyeti var. Kökler, önüne taş çıksa, taşı parçalayıp yoluna devam ediyor. Böylece Allah bize “Ümitsiz olmayın. Vazifenize devam edin!” diye ders veriyor.

İnsanların çok bozulduğu bu devirde önemli olan insanın yaptığı işte ihlaslı olması, yani Allah’ı razı etme gayesiyle yanıp tutuşmasıdır. Bizim vazifemiz budur…

Hekimoğlu İsmail / Zaman

Zamanın Firavunu Diktatörler

Diktatör,sözlük anlamıyla bütün siyasi yetkileri kendinde toplamış bulunan kimseye denir.

Diktatörlerin belirgin üç özelliği vardır.Bunlar:

1.Korkaktırlar.

2.Halkın eğitime önem vermezler halkı cahil bırakırlar.

3.Her zaman içerideki halkı kontrol etmek için dış düşmanları vardır.

Evet diktatörler korkaktır.Gölgesinden bile korkar,kimseye güvenmez.Çünkü insanlara yaptığı kötülüklerin farkında oldukları için halk tarafından sevilmediklerini bilirler.Yerine geldiği zaman en yakınındaki kardeşini bile öldürmekten çekinmezler.Onlara göre diktatörlüğü sürdürmek için kimseye güvenmeyeceksin.Herkesten şüpheleneceksin.Bir çoğu kardeşini ve yakın akrabalarını en ufak bir şüpheyle öldürmüşlerdir.Bu durum diktatörlerin ne kadar korkak olduğunu açık bir şekilde gösterir.

Diktatörlerin ikinci bir özelliği de halkının bilinçlenmesini istemezler.Dikkat edilirse tek adam ile yönetilen ülkelerde okur yazar oranı yüzde 40-50’lilerde dolaşır.Burada halk bilinçli bir şekilde cahil bırakılır.Halkın cahil bırakılmasındaki amaç halkın daha kolay yönetilmesidir.Cahil halkı sürü mantığı ile daha kolay yönetirler.Eğitimli  bir halkı istedikleri gibi yönetemeyeceklerini bilirler.Günümüzde Ortadoğu ülkelerinde meydana gelen halk hareketlerinin arkasında bilgili ve  bilinçli bir gençlik vardır.Artık ne Suriye,ne Libya ve ne yemende gençler daha önceki nesiller gibi sürü mantığını kabul etmemektedir.Artık bilgi toplumunda diktatörlerin yaşama imkanı olmadığı ortaya çıkmıştır.Basın-yayını ne kadar engellemeye çalışsallarda  facebook ve twitter gibi ağlar bütün bu engelleri ortadan kaldırıp kalabalıkların organize olmalarını sağlıyor.

Diktatörlerin üçüncü bir özelliği de her zaman bir düşmanları vardır.Bu düşman diktatörler için bir can simididir.Ne zaman halkın kendisine karşı bir hareketi olursa hemen düşmana saldırır veya bu halk hareketinin düşman tarafından organize edildiğini öne sürerek kendisine karşı yapılan bu haklı başkaldırıyı düşmanların işi olarak göstermeye çalışır.Buna en iyi örnek Suriye ve Libya’daki halkın barışçıl ve meşru isteklerini İsrail ve Amerika’nın planladıklarını,bu göstericilerin buralardan yardım aldıklarını iddia etmeleridir.Halkın meşru isteklerine olumlu cevap vereceklerine halka silahla cevap vermeleridir.

Sonuç olarak Ortadoğu da meydana gelen halk hareketleri diktatörlerle ilgili yukarıda saydığımız üç özelliği haklı çıkarmaktadır.Bundan sonra diktatörlerin korkaklıktan gelen zalimliği de, halkı cahil bırakması da ,halkı uyutmak için düşman üretmesi de onların ömürlerini uzatmayacaktır.Halklar artık bilinçlenmiştir.Bilinçli bir halkın önünde hiçbir engel duramayacaktır.

Hamit DERMAN

Ben olmasam bu işler yürümez!..

Fabrikalarda ve orduda “ben olmasam bu iş yürümez” diyeni işten ayırırlar. Bu kuruluşlar şahsa bağlı yürümez, sisteme bağlı yürür. Görülür ki o olmadan da bu işler yürüyor. İşte organize yapmanın sebebi bu. O giderse yerine kim gelir? Mesela çok kıymetli ordu kumandanı emekliye ayrılır. Arkasındaki general ordu kumandanı olacak. Müdürün müdüriyetine son verilir. Bir başkası o makama gelir, belki daha iyi işler yapar. Böylece kuruluşlar şahsa değil, kanunlara bağlı çalışır.
Sen olmasan bu işler yürümez” deyip bir insanı yüceltmek de o kişinin manen kıt olduğunu gösterir. Bazen arkadaşlar odama gelip, “Sen varsın da bu işler yürüyor. Sen olmasan böyle gider mi bilmiyoruz.” diyorlar. Onlara diyorum ki: “Benden çok şey bekliyorsunuz. Ben o fikirde değilim.

İnsan kendini putlaştırmayacak. Allah, insanın enaniyetini bir hadiseyle kırabilir… Bu düzen bozulur, Allah’ın düzeni devam eder. Kendini göklerde gören şahıs, aklına değil hislerine uyuyor. İslamiyet Allah’ın dinidir. Allah dinini kıyamete kadar devam ettirecektir.

Kim bilir nereden gelen çiçek tohumu başka bir çiçeğe gelip çiçek açtırıyor. Nereden gelen rüzgâr bu şehrin havasını temizliyor…

Enaniyetin şerrinden Allah’a sığınmalı. İnsanın kütüphane dolusu kitaplar okuması, yıllarca ibadet etmesi, enaniyetle yaptığı bir hareketle mahvolup gidebilir. Bir kibritin bir sarayı yakması gibi…

İnsanlar tevazu gösterdikçe yükselir, gururlandıkça alçalırlar. Nice Nemrutlar, Firavunlar, Ebreheler gururlarına yenik düşmüş; nice peygamberler, evliyalar, alimler tevazuyla yükselmiştir.

Bediüzzaman Said Nursi buyurmuş ki: “Bizim mesleğimizde benlik, enaniyet, şan ve şeref perdesi altında makam sahibi olmaktan, öldürücü zehir gibi ondan kaçıyoruz. Onu ihsas eden haletten şiddetle ictinab ediyoruz.

“Hangi meşhura kaldı ki dünya,

Bastığın yer belki kralların kalbidir…

Gururlanma ey insan değmez,

İnsan neyin sahibidir?..”

Aziz Mahmud Hüdai Hazretleri, her namaz vaktinde hocası Üftade Hazretleri’nin abdest suyunu bizzat dökermiş. Ama her seferinde hocası rahat etsin diye suyu ısıtırmış. Bir gün suyu ısıtmamış. Namaz vakti gelince bunu hatırlayıp çok üzülmüş. Üftade Hazretleri abdest almaya çıktığında mahcubiyetle suyu uzatmış. Abdest aldıktan sonra Üftade Hazretleri durmuş. Ve Aziz Mahmud Hüdai Hazretleri’ne demiş ki: “Evladım, bu su ocakta değil, senin gönlünün ateşiyle ısınmış.”

Samimi hizmet, insanın farkında olmadan yaptığı pek çok hatayı telafi eder.

Zeytinyağına motor yağı karıştığında nasıl yenmezse, niyete de Allah rızası dışında başka bir şey karıştı mı amel heba olur…

Hekimoğlu İsmail