Bugüne kadar kimi eğitimcilerin Allah’ı yok sayan, evrim, materyalizm gibi felsefeleri; var­lığı ve hayatı anlamlandırmada “yegane bakış açısı” olarak gösteren yorumlarına önem vermeden, iman ve Kur’an gözlükleriyle kâinata bakmaya çalıştık.

Evrim teorisi, tabiatçılık, maddecilik, tesa­düfçülük gibi bakış açıları, bilimsel kitapların hakikatleri gösteren en önemli işaretlerini bir örümcek ağı gibi sarmalamış, bir balçık gibi sıvamıştı yıllardır.

Biz yine de direndik ve vahyin gösterdiği bakış açısından bakmaya çalıştık varlığa. Halbuki eğitim gönüllü ve istekli gerçekleşmesi gereken bir süreçti. Vaktiyle Kur’an öğrenimini belli bir yaş sınırına hapseden zihniyet, Allah, İman, İslam, Kur’an, Peygamber gibi bütün manevi alanları anlamsızlaştıran “materyalist”, “evrimci” bakış açısını ilkokulların 1. Sınıf­larından itibaren zorunlu kılıyordu tap taze beyinlere…

Bu bakışı bize öğreten Risale-i Nur’lara el­bet­te müteşekkiriz. Risale-i Nur’lar bize, var­lıkların kendi kendine (Self Organizasyon), tabii olarak (Natural) ya da sebepler yoluyla (Kozalite-Nedensellik) var olamayacağını öğretmişlerdi.

Tabiat Risalesi bu manada onlarca yıldan beri milyonlarca insan tarafından gönüllü olarak uygulanmış, benimsenmiş ve faydaları da ehli tarafından gözlemlenmiş  “imanî bakış açısıyla eğitimin” kaynak müfredatı hükmündedir.

Belki de Tarihçe-yi Hayat’ta geçen şu amaç güdülüyordu bu tek tipçi eğitim modeliyle:

“Mekteplerde yaptıracağımız yeni öğretim usûlleriyle yetişecek gençlik, Kur’ân-ı ortadan kaldıracak ve bu sûretle milletin İslamiyetle olan alakası kesilecek.”

Avrupa’da ve Rusya gibi devletlerde doğan pozitivist-materyalist-evrimci eğitim sistem­le­rinden kopyalanmış ülkemizdeki eğitim sis­temi de, kendi öz evlatlarının beyinlerini bu bakış açılarına mahkum etti yıllarca…

Tertemiz kalpleri, ruhları ve bütün manevi latifeleri bu felsefelerin bakış açılarıyla aç, susuz, güçsüz bıraktılar acımadan.

Güneş hükmündeki İman, İslam, Kur’ân gibi bütün o vahyi değerlere şüpheyle bakan, ancak insanlığı nereye ve nasıl götüreceği bilinmeyen kör, sağır, elsiz, ayaksız felsefe fenerleriyle yetinen bir nesil yetişti maalesef ülkemizde ve dünyada.

Risale-i Nur ise, bu tahribatın zararlarını ortadan kaldırmak adına bir Hızır gibi yetişmişti insanlığın imdadına. Çocuklarının inançsız ve maddeci olarak yetişmesini istemeyen kitleler bu eserleri esas alan örgün ve yaygın eğitimlerin rahle-yi tedrisine oturdular gönüllü olarak.

Halbuki eğitim, gönüllü olması gereken bir süreçti. Her ebeveyn kendi evladının nasıl yetişmesini istiyorsa, o eğitim şıkkını seçebilmeliydi özgürce.

Bugün Amerika’da yaşayan Yahudiler, Mor­monlar, ülkemizde yaşayan Ermeniler ya da Fransızlar, kendi okullarında istedikleri gibi eğitim alabilirlerken, dindar Müslümanlar, evrimci, pozitivist, materyalist bakış açılarıyla kirlenmiş bir eğitime mahkum ediliyorlar.

Aslında ülkemizdeki İmam-Hatipler bile aynı batıl felsefelerin kıskacı altındadır. Zira bu okullarda okutulan “bilim içerikli” ders kitapları bile evrimci, tabiatçı, tesadüfçü bakış açılarıyla yazılmış kitaplardır.

Bu açıdan bakıldığında eğitim özgürlüğünün görüldüğü ülkelerde bile gençler, aynı felsefelerin mayasıyla mayalanmaktadırlar farkına varılmadan. “Din eğitimi” alma özgürlüğü olan insanların, nedense bilimi istedikleri bakış açısıyla öğrenme özgürlüğü yoktur dünyada.

İşte Risale-i Nurlar, hiç de fark edilmeyen böylesine hayati bir cephede oldukça önemli bir boşluğu doldurmaktadırlar. Bu nedenle Risale-i Nurlar sadece Müslümanlara değil, dünya üzerindeki bütün insanlara alternatif bir “bakış açısı” imkanı sunmaktadır.

Sözde özgürlükçü görünüp, global ve tek tipçi bir dünya sistemi kurma tasavvurunda olan kimi güçler, insanlığı tek bakış açısına, evrimci materyalist zihniyete mahkum etme yanılgısına düşmüşlerdir. Halbuki bütün bölünmelerin, kavgaların ve fesatların kaynağı bu bakış açılarının tam da kendileridir.

İşte Risale-i Nurlar bu “yokçul” yanılgının farkına varan yegane eserlerdir. Bu nedenle şu yeni geldiğimiz noktada Türkiye elindeki bu hazinelerden istifade edebilmesini bilmeli ve bütün insanlığa hitap edecek yepyeni bir alternatif eğitim programı oluşturmalıdır.

Aslında bu istek bize değil Bediüzzaman’a aittir.  O Emirdağ Lahikasında bu isteğini şöyle dile getirir:

Kalbime geldi ki: Bu vatan ve İslâmiyetin maslahatı, herşeyden evvel dindarların serbestiyeti hakkındaki kanunun hem tâcil, hem tasdik ve hem de çabuk mekteplerde tatbik edilmesi elzemdir.

Bediüzzaman’ın dikkat çektiği “mektepler­deki serbestiyet” meselesi eğitim ve öğretim müfredatını seçme özgürlüğü anlamına gel­mektedir aslında. Bu özgürlüğün gerçek­leşeceğine inanan Bediüzzaman, “Risale-i Nurların mekteplerde okutulacağı” gerçe­ğini pek çok konuşmasında vurgulamıştır.

Ülkemizin gerçek münevverlerinden olan Yusuf Kaplan gibi yazarların, “din eğitimine mahkum edilmiş” bir eğitim sisteminden şi­kayetleri de işte sırf bu yüzdendir. Din eğiti­mi ağzımıza sürülen geçici bir bal hükmündedir. Halbuki diğer derslerde hakim olan bütün o batıl felsefeler, ruhlarımızı, aklımızı ve kalbimizi “şüphelerle” zehirlemektedir.

Bediüzzaman’ın Medrese’tüz Zehra hayali­nin ne anlama geldiğini de şimdi daha iyi anlayabiliyoruz. Bu eğitim sisteminde din ilimleriyle fen ilimlerinin bir arada okutul­ması demek, bu derslerin ayrı ayrı öğretilmesi anlamına gelmiyor.

Kur’an-ı Kerim’in kâinata bakış açısı ve var­lığı anlamlandırışı ayrışık düzlemlerde gerçekleşmez. Kur’an kâinata “vahdet” naza­rıyla bakar. Zira kâinat bir tek vahid-i ehadin eseridir. O “vahid-i ehadin” yaratmalarını an­latan “bilimler” de  o “tek olandan” bağımsız anlaşılamazlar.

“Bütün ilimlerin üssül esası iman-ı billahtır” diyen Bediüzzaman da, yüzlerce yıldan be­ri, Kur’an’dan uzaklaşmanın bir sonucu ola­rak ayrıştırılmış, şaşılaştırılmış, bölünmüş, da­ğıl­mış olan o “varlığa bakış” eylemini “vahdet” düzleminde yeniden birleştirmiş ve toparlamıştır.

Risale-i Nurların bu “vahdetçi” bakışını elde etmiş bir insan, bu nedenle fizik, kimya, biyoloji, coğrafya vb. bilimleri okurken, hem yeni konular öğrenir, hem de Allah’ın fiillerini, tecellilerini, sanatlarını marifetullah basamaklarında müşahede ederek ibadet eder.

Elbette bu bakış açısını kimseye zorlamaya da hakkımız yoktur. İngiltere gibi “liberal” ülkelerdeki örnekleri dikkate almak gibi bir tavsiyemiz de olamaz. Zira biz kendi medeniyetimizin zenginliklerinin, bizi her türlü doğruya götürecek örneklerle dolu olduğunu çok iyi biliyoruz…

Medine Şehir Devletine, Endülüs’e,  Osman­lı’ya bakmamız bile yeterlidir gerekli eğitim modellerini bulabilmemiz için. Osmanlı’da, kendi seçtikleri eğitim sistemiyle ve müf­redatıyla eğitim görme hakkına sahip Hıris­tiyanları ve Yahudileri bile hatırlamamız yeterlidir.

Bütün bu örneklerden yola çıkarak hükü­metimizden  “özgürlükçü bir eğitim müfredatı” talebinde bulunmamız da vatandaş olarak hakkımızdır.

Bu yeni oluşturulacak müfredat, velilere ço­cuklarını istedikleri bakış açısına göre eğitme imkanını sunmalıdır. Öğretilecek konular aynı olacak ama bu konuların anlatımındaki bakış açısı farklı olacaktır.

“Big Bang-Büyük Patlama” teorisini günü­müzdeki bakış açısıyla anlatan ders kitapları olacağı gibi, bu olayı Risale-i Nur’un önerdiği “imani” bakış açısıyla anlatan ders kitapları da olmalıdır. Dolayısıyla bu bakış açısıyla hazırlanmış yeni öğretim programlarına ihtiyaç vardır.

Vatandaş uygun gördüğü eğitim müfredatına göre çocuklarının eğitim görmesini sağlaya­bilmelidir. Yeni eğitim sistemi de bu açıdan oldukça uygundur.

Almanların Grund Schule (Temel Okul) olarak adlandırıldığı ilk 4 yıllık bölümden başlayacak böyle bir model, gerçekte istediği gibi eğitim ve öğretim hakkından yoksun olan “inanan” insanların eğitim haklarına kavuşmasının da teminatı olacaktır.

Dersin adı: Biyoloji/İlm-i Hayat

Sınıf: Medresetüzzehra 1

Ünitenin adı: Genetik Bilgi Taşıyan Moleküller

Konu: Proteinlerde çeşitlilik, Prote­in Sente­zinin kontrolü

Süre: 1 ders saati

Öğretme-Öğrenme Yöntem ve Tek­nik­leri: An­latım, tartışma, ispat, temsil

ÖĞRENCİ KAZANIMLARI/HE­DEF VE DAVRANIŞLAR:

HEDEF: Protein sentezinin kavra­tılması, protein sentezi sırasında tecelli eden esmâ-yı ilâhiyyenin anlaşılması.

DAVRANIŞLAR:

1. Proteinlerin çeşitliliğinin açıklama.

2. Proteinlerin çeşitliliğinin İlahi isim­lerin çeşitliliği ile ilgisini açıklama

3. Enzimlerin protein yapısında oldu­ğunu açıklama.

4. Şuursuz, cansız proteinlerin tesa­düfen ama bilinçlice hayattar birer tiryak oluştu­ramayacaklarının Tabiat Risalesi ışığında açık­lanması.

5. Protein sentezinin genlerin kont­rolünde yapıldığının açıklanması

6. Genlerin gerçekte aciz, kör, sağır, şuursuz varlıkları oldukları, üstelik onların zaten kendileri yapılageldik­leri halde bu halleriyle hiçbir şey kontrol edemeyecekleri, genlerin üzerinde tecelli eden “İlim”, “Hikmet”, “Hâ­kim”, “Hafiz” gibi ilâhi isimler gösterilerek ortaya konması.

7-Kur’an-ı Kerim ve hadislerden ko­nuyu açık­layacak hakikatlerin ortaya konulması.

Oğuz Düzgün