Her şeyde Yaradanı, görebildim,

Gözümü açınca, sahibimi bildim,

Tüm şüpheleri başımdan, sildim,

Başkası olamaz, Halikımdır Hu.

Tüm varlıklar, gösterir Kendini,

O güzelliği, nurlandırır beni,

Allah aşkı, eritirir bu naçiz teni,

Zıplar durur sevincimden ki, var bir Hu.

Ah! Hiç bırakmasam,  Onun yolunu,

Onun hatrına ben, bıraktım solunu,

Kendime düşman ettim, mel’ununu

Bu fakir, duramam demekten Hu Hu.

Ondan büyük zenginlik, hani nerede,

Çok açık, görünebiliyor her yerde,

İnanmayanlar, düşerler büyük derde,

Akıllının heryerinden fışkırır, Hu Hu.

Zavallılar saparlar, bulamazlar Onu,

Bilmezler ki, geliyor dünyanın sonu,

Burda geçer günler, alırken onu bunu,

İnanmaz sahibine, ki desin Hu Hu.

Halbuki, mutlu olmak için gelmedik,

Sonsuz hayat için, burda post sermedik,

O gün, bu insan diyecek ah neyledik,

Çünkü bilmeliydik ki, vardır bir: Hu Hu.

Kȃinattaki eşya, her zaman Hu der,

Her şer, kendi hali ile iman eder,

Varlıklar, Rabbin kanunu ile gider,

Ne yazık ki, manen sağırlar duymaz HU YU.

Rabbim Kudretinle, imansız bırakma bizi,

Biz kaybetmeyelim, yolundaki izi,

Diri diri yanarız, unutursak Seni,

İnşaAllah Nurlar, unutturmazlar seni.

Abdülkadir Haktanır