Üstad ve Medrese-i Yusufiye (Şiir)

Üstad Bediüzzaman’ın dünyadaki hayatı

Hapishane ve sürgünler hayatını kararttı

 

Ömrünün ekser zamanı böyle yerlerde geçti

Ama hiç taviz vermeden iman yolunu seçti

 

İnsanların imanını kurtarma gayretiyle

Hayatını feda etti çalıştı her şeyiyle

 

Devletin ve milletinin çıkarlarını seçti

Bu yolda çalışma yapıp rahatından vazgeçti

 

Üstad ve talebeleri beraber çalıştılar

İman hakikatlerini neşredip dağıttılar

 

Bütün bu gayrete rağmen bazı din düşmanları

İftira atıp zararlı gösterdiler onları

 

Bunlar, sahip oldukları yayın organlarıyla

Bir de dedikodu yapan zayıf insanlarıyla

 

Üstad ve talebeleri durmadan suçladılar

“Dine dayalı cemiyet kuruyorlar” dediler

 

Elleri kelepçelenip hepsi tutuklanıyor

Kamyonlarla mahkemeye öyle götürülüyor

 

Suçu, bazı ayetleri yalnızca tefsir etmek

Ve Nur Talebelerini bir araya getirmek

 

Eskişehir Mahkemesi Üstad’ı tutukluyor

Mahpushanede oldukça zor günler geçiriyor

 

On bir ay hapis cezası onlara verilmişti

Çok sıkıntılı bir süreç o günden başlamıştı

 

Onu ayrı bir hücrede yalnız tecrit etmişler

Ve her türlü zorlukları şahsına yaşatmışlar

 

Burada tam on iki gün hiç yemek vermiyorlar

İdam mahkumu gözüyle onlara bakıyorlar

 

Gelen ziyaretçileri hiç kabul etmiyorlar

“Sizi de idam ederler” diye korkutuyorlar

 

Uyumak kabil değildi hamam böceklerinden

İğrenç tahtakuruları ve o pisliklerinden

 

Buradan tahliye olup Kastamonu’ya gider

Karakol karşısındaki evde ikamet eder

 

Orada oda hapsinde tam sekiz sene kalır

Denizli Mahkemesi de yirmi ay ceza verir

 

O’nun cezası bitince Emirdağ’a yollanır

Burada da bilmecbure uzun bir zaman kalır

 

Bu olaylar sırasında çok eziyetler görür

İşkence ve insafsızca birçok kez zehirlenir

 

Yaşlı ve hasta haliyle havasız hücrelerde

Nemli yerlerde tutulur o soğuk gecelerde

 

Oysa kendi odasında her gün soba yakarken

Ve daima mangalında her an ateş tutarken

 

Soğuk cezaevlerinde çok sıkıntı çekiyor

Hastalığından dolayı ona çok zor geliyor

 

Üstad’ı teselli eden çok değerli bir şey var

İslam’ın nurunu alan oradaki mahkumlar

 

Hidayete ermeleri Üstad’ı sevindirir

Çektiği bunca sıkıntı kendisine hoş gelir

 

Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR