Vaktinde ve Yeterince

Çocuğun ihtiyaçlarının ‘vaktinde’ ve ‘yeterince’ giderilmediği her bir davranış ebeveyn ihmalidir…

Yaygın bir düşünce ile ihmale uğrayan çocukların sadece sokak çocukları olduğu sanılır…

Sokak çocukları ve ihmale uğrayan çocuklar az değil, bu doğru… Ancak sokakta olmadığı halde ailesinin yanında ihmale uğrayan çocuklar sokağa terk edilmiş çocuklardan katbekat fazla…

Çocuğun yanındaki annesine ulaşamaması, annesiz yaşamasından çok da farklı değildir…

Babası olduğu halde onunla oyun oynayamayan çocuğun terk edilmişlik hissinden daha az değildir acısı…

Gece korkan bir çocuk duygusal destek için anne babasına seslendiğinde, “Biz buradayız, git yat hadi.” denmesi, bir ebeveyn yoksunluğudur çocuk dünyasında…

Ödevlerini yaparken yorulduğunda ve annesine sarılmak istediğinde, “Önce ödevini yap, sonra sarıl” diyerek reddedilmek, anne yoksunluğunun bir parçasıdır çocuk için…

Çocuğun ihtiyaçlarının ‘vaktinde’ ve ‘yeterince’ giderilmediği her bir davranış ebeveyn ihmalidir… ve çocuğa duygusal yoksunluk yaşatır.

Pedagog Dr. Adem Güneş