Annesi tarafından görülmek, anlaşılmak, ciddiye alınmak, saygıyla karşılanmak her çocuğun en meşru en doğal ihtiyaçlarındandır. Çocuk yaşamının ilk haftalarında ve aylarında annesinin tümüyle kendisine odaklanmasına, onun tarafından yansıtılmaya muhtaç bir durumdadır…

Kişiliğini keşfedip, kayıplarını ve kazançlarını iyi hesaplayan bireyler yetiştirip karakterli bir insan, bir toplum oluşturmak varken…Niçin birbirine benzeyen amaçsız, sınav puanları ve sonuçları endeksi sürülen, yönetilen sayısız, insan sürü psikolojisiyle yetiştiriliyor…

…“Nasip” diyeceksin belki de sen şimdi bunları okurken “nasip, herkesin nasibi ne kadarsa o kadar oluyor.” Doğru nasip ne kadarsa o kadar. Lakin benim itikadıma göre nasibi çok olan az olana versin diye çoğaltmıştır Allah nasibini. Ama öyle olmuyor kızım. İnan ki öyle olmuyor hiç. Koskoca dünya küçücük çocukların karnını doyurmaya bile yetmiyor…

Öğretmenler maalesef çocuklara hızlı okuma ve dakikada şu kadar kelime okuma çalışmaları yaptırırken, çocuklar kelimeleri ve harfleri yutarken aslında anlayarak okuma kısmını atlıyorlar. Halbuki okumanın en temel motivasyonu; anlayarak okumadır… Kişi anladığı satırların bir sonraki satırını okumaya motivasyon kazanır…

Nerede hayat arkadaşını rahatsız etmemek adına gözükmeden gizlice sıvışan şefkat abideleri? Hani o Hira nın zirvesine üç gün üç gece beklemişti. Kıyamamıştı ona. Huzuru bozmamak için huzura çıkmamıştı. Rabbiyle arasına girmemişti eşinin. Efendisinin gönül gamını gideren Hatice’ler nerede?…