Ebu Talib, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın risaletini değil, şahsını, zâtını gayet ciddî severdi. Onun o gayet ciddî, o şahsî şefkati ve muhabbeti, elbette boşa gitmeyecektir.

Bu dünya hayatında huzur isteyen insanlar, en ziyade muhtaç oldukları öğütlerden birini bu âyette bulacaklardır. Özellikle zamanımız insanının, bu öğütü hergün tekrar tekrar hatırlamasında yarar bulunduğunu söylemek herhalde mübalâğa olmaz.

Fetret kelimesinden kasıt, iki peygamber arasındaki meydana gelen ve Hakkın tebliği uzun zaman yapılmayan, yani ilahi vahyin kesildiği zamana fetret denir. Böyle bir zamanın insanlarına fetret devrinde yaşayan kimseler denilir.

Kullarımdan kimi bana iman etti, kimi de kâfir oldu. Her kim, Allah’ın rahmeti, Allah’ın rızkı ve Allah’ın lütfu ile üzerimize yağmur yağdı dediyse; işte o, Bana iman etmiş oldu…

GENÇ’ken Tadılacak 50 Lezzeti okumak için tıklayın…