Âl-i İmrân Sûresi’nin 64. âyet-i kerimesinde ehl-i kitabın ‘ortak bir kelime’ ye da’veti söz konusudur. Bu kelime, nev-i beşerin son kemal noktası olan tevhîd’dir. Tevhîd ise, peygamberlerin açıkladıkları ve ortaya koydukları tarzda olur.Tevhîd, kâinatın neticesidir. Cemâl ve kemâlin tezahür ettiği son nokta olup bir kudsî hakikattır.
Devamını oku ›